Monday, July 28, 2014

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မ်ား ေဟာ္ကီအသင္းကို လြမ္းဆြတ္သတိရျခင္း။



ဤစာေရးသူ ကၽႊန္ေတာ္ ကုလားမင္းသား စရကား သည္ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္မွစ ၍ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္အထိ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မ်ား ေဟာ္ကီအသင္းဝင္ ျဖစ္ခဲ့၏။ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မ်ား (Rangoon University or Varsity) ကို ကိုယ္စားျပဳ ျပီး ကစားခဲ့ပါသည္။
    ေဟာ္ကီကစားရန္ ကၽႊန္ေတာ့္ကို ဖိတ္ေခၚခဲ့သူမွာ Ibrahim Ahmad Meta ျဖစ္၏။ သူနွင့္ သူ၏ အစ္ကိုမ်ား ျဖစ္ေသာ Musa Meta (RIT- Communication) ႏွင့္ Yusof Meta (RASU- Zoology) တို ့မွာလည္း ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မ်ား ေဟာ္ကီအသင္း၏ လက္ေရြးစင္ အားကစား သမားမ်ားျဖစ္ခဲ့၏။ သူတို ့ညီအစ္ကို သံုးေယာက္သည္ ျမန္မာနိုင္ငံ (Union of Burma) ကို ကိုယ္စားျပဳ ကစားေသာ လက္ေရြးစင္မ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။
  ကၽႊန္ေတာ္တို ့  ဦးေဆာင္သည့္ ဆရာ (Chairman or Secretary) မွာ RIT စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဌာန မွ ဆရာ ဦးတင္လိႈင္ ျဖစ္၏။ ဆရာသည္ ၁၉၇၉၊၈၀ သို ့မဟုတ္ ၈၁ ေလာက္က ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါသည္။ ဆရာဦးတင္လိႈင္ ေကာင္းကင္ဘံု (Nirvana) ကိုေရာက္ပါေစေႀကာင္း ကၽႊန္ေတာ္တို ့ ဝန္ဇင္းမင္းရာဇာ စာမ်က္နွာမွ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းပါသည္။ ဤဆရာ ဦးတင္လိႈင္ ႏွင့္ နာမည္တူ ေဒါက္တာ တင္လႈိင္မွာ လည္း စက္မႈ တကၠသိုလ္ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဌာနက  အျခား ဆရာတဦးျဖစ္ပါ၏။ ေဒါက္တာ တင္လိႈင္ က ေဟာ္ကီ မကစားပါ။ တင္းနစ္ ကစားပါသည္။ ဆရာ ေဒါက္တာ တင္လိႈင္က ကၽႊန္ေတာ္တို ့ကို Thermodynamics သင္ျပခဲ့ပါသည္။
 အမွတ္တရျဖစ္ေသာ ေနာက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲ မွ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသား ျဖိဳးေဝဝင္းမွာ ကၽႊန္ေတာ္တို ့ ရန္ကုန္ စက္မႈ တကၠသိုလ္မွ ေဟာ္ကီ အသင္းဝင္တဦးလည္း ျဖစ္၊အားကစားသမားမ်ားကို ပို ့ေဆာင္ေရးနွင့္ အေထြေထြ ပံံ့ပိုးကူညီ ခဲ့သူလည္းျဖစ္ခဲ့၏။ သူ ့ကို ရင္းႏွီးသူ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက “ျဖိဳး” ဟုသာ ေခၚႀက၏။ ကၽႊန္ေတာ္တို ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မ်ား ေဟာ္ကီအသင္းက ပထမတန္း တြင္ Varsity A  (“က” အသင္း) က ပါဝင္ကစားျပီး၊ Varsity B ( ခ သင္း) ႏွင့္ Varsity C ( “ဂ” ) အသင္းတို ့က ဒုတိယတန္းတြင္ ကစားခဲ့ႀကပါသည္။ စာေရးသူ ကၽႊန္ေတာ္ စရကား မွာ ကနဦးတြင္ Varsity “C” အသင္းက ကစားရျပီး ေနာင္ေသာ္ ၁၉၇၂-ရ၃ တြင္ Varsity “B” သင္းက ပါဝင္ကစား ခဲ့ရပါသည္။
စာေရးသူ မွတ္မိသေလာက္ ကၽႊန္ေတာ္တို ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မ်ား ေဟာ္ကီအသင္း တြင္ ပါဝင္သစားခဲ့ႀကသည့္ ရန္ကုန္စက္မႈ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေအာက္တြင္ေဖာ္ျပပါသည္။
(၁) Musa Meta (မူစာ ေမတာ) - လွ်ပ္စစ္ဆက္သြယ္ေရး
(၂) Ibrahim Ahmad Meta (အီဗရာဟင္မ္ အာမက္ ေမတာ) - သတဳၱေဗဒ ဌာန၊
(၃) ျဖိဳးေဝဝင္း - စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၄) (ဘီလူးေခါင္း) သိန္းလြင္ ေခၚ ေသာင္းတန္ - ကနဦး လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၅) (မီးပိြဳင့္) ေနဝင္း - လွ်ပ္စစ္အင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၆) (စာကေလး) ခင္ေမာင္ေဇာ္ - အီလက္ထရြန္နစ္ အင္ဂ်င္နီယာဌာန
(ရ) (အေသးေလး) ခင္ေမာင္ေဇာ္ - လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား အင္ဂ်င္နီယာဌာန
(ဂ) ဝင္းဘို - အီလက္ထရြန္နစ္ အင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၉) ဇလုတ္ ေဌးေအာင္ - စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၁၀) သိန္းထြန္ေအာင္ - အီလက္ထရြန္နစ္အင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၁၁) ကုလားမင္းသား စရကား (ဤ စာေရးသူ) - လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားအင္ဂ်င္နီယာဌာန
(၁၂) သူရသန္ ့စင္ ( စက္မငအင္ဂ ်င္နီယာဌာန ) 
ေဆး တကၠသိုလ္(၁) မွ ဝင္းကို၊ ခင္သိန္း ႏွင့္ ေမာ္ေမာ္တင္ထြတ္၊ RASU မွ Yusof Meta ႏွင့္ အမည္မမွတ္မိေတာ့ေသာ ေဟာ္ကီကစား သမားမ်ားစြာ ပါဝင္ခဲ့ႀကပါသည္။
  ကၽႊန္ေတာ္သည္ ၄-၂-၄  ပံုစံ ( 4-2-4 Form) ျဖင့္ ကစားသည့္အခါမ်ားတြင္ ညာအတြင္းလူ (Right Inner) သို ့မဟုတ္ ဘယ္အတြင္းလူ (Left Inner) အျဖစ္ ပါဝင္ ကစားခဲ့ပါသည္။



         ကၽႊန္ေတာ္ ဘယ္အတြင္းလူ (Left Inner) အျဖစ္ ကစားသည့္ ပြဲမ်ားတြင္ ဇလုတ္ေဌးေအာင္ က ညာအတြင္းလူ ေနရာမွ ကစားရ ေလ့ရိွခဲ့ပါသည္။ သိန္းထြန္းေအာင္ကမူ ညာေတာင္ပံ(Right Wing) က ပင္တိုင္ကစားခဲ့ ရပါသည္။ သူသည္ ေဝးေဝးမွေနကာ အသံက်ယ္က်ယ္ ေအာ္တတ္သူ ျဖစ္၏။ ဇလုတ္ေဌးေအာင္သည္ အင္မတန္ ဂိုး  ရခ်င္သူျဖစ္၏။ ရန္ကုန္ေက်ာင္းသားထဲမွ တခ်ိဳ ့ ကို သူတို ့ခ်စ္သူရည္းစားမ်ားက လာေရာက္အားေပးေလ့ ရိွႀက၏။  သူတို ့ထဲမွာ ဇလုတ္ေဌးေအာင္ရဲ့ “ေဆာ္” ေခၚ ရည္းစားလည္း လာႀကည့္သည့္အခါမ်ား ရိွခဲ့မည္ ထင္ပါ၏။ ေသေတာ့ မေသခ်ာပါ။ သို ့ေသာ္ ဇလုတ္ေဌးေအာင္ သည္ အလြန္ ဂိုးရွဴး ခ်င္သူျဖစ္ ခဲ့ပါ၏။ ကၽႊန္ေတာ့္ထံ ေဟာ္ကီေဘာလံုး ေရာက္လာျပီ ဆိုလွ်င္ လည္းေကာင္း၊ ကွၽႊန္ေတာ္ က်ိဳးစားလုယူလို ့ ေဘာလံုးရျပီ ဆိုလွ်င္ လည္းေကာင္း၊ ဇလုတ္ေဌးေအာင္ ႏွင့္ သိန္းထြန္းေအာင္ တို ့ သည္ ကၽႊန္ေတာ္ကို တေႀကာ္ေႀကာ္ ေခၚကာ သူတို ့ထံ ေဘာလံုး ပို ့ေပးရန္ေတာင္းႀက ေပေတာ့သည္။ တခါႏွစ္ခါ ေပးႀကည့္ျပီး သူတ္ို ့ ဂိုး မရသည့္ အခါ စာေရးသူကၽႊန္ေတာ္ (ႀကြားလိုက္အံုးမယ္) မရ၊ ရေအာင္ က်ိဳးစား ၍ ဂိုးသြင္းခဲ့၏။
 
ဆက္ပါဦးမည္။

Sunday, July 6, 2014

ျပည္ေတာ္နာမည့္ စီမံကိန္းမ်ားကို ရပ္ႀကပါရန္ပန္ႀကားျခင္း။



၁) အိမ္အကူအျဖစ္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကုိ ျပည္ပနိုင္ငံမ်ားသို ့ ပို ့ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ျပီး စာေရးသူ ကၽႊန္ေတာ္တို ့ ေဖေဖာ္ဝါရီထဲကပင္ မလႊတ္ေစလိုေႀကာင္း၊ အေႀကာင္းျပခ်က္မ်ားျဖင့္ တင္ျပျပီး ျဖစ္ပါ၏။ “လူတင္ပါမွ ႏြားက်ားကိုက္” ဆိုသည့္ ျမန္မာစကားဆိုရိုးရိွပါသည္။ အကယ္စင္စစ္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကို ေရာင္းကုန္သဖြယ္ သေဘာထားကာ နုိင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားသို ့ပို ့ လိုသူမ်ားက ျမန္မာစီးပြားေရးသမား ပဲြစားမ်ား ပင္ျဖစ္ပါသည္။ What is nationalism? အမည္ျဖင့္ တင္ျပထားေသာ ေဆာင္းပါးကို ဖတ္ရႈ ႀကပါ။



၂) အေထြေထြ အလုပ္သမားအျဖစ္ အင္ဒီးယား နွင့္ တရုတ္နိုင္ငံသို ့ မပို ့သင့္ပါ။ သူတို ့၏ အလုပ္သမားမ်ား ကိုပင္ စကၤာပူနိုင္ငံကိုေစလႊတ္   ေအာက္ေျခသိမ္း အလုပ္မ်ားလုပ္ေနသည္ ကိုေတြ ့ရသည့္ အတြက္ ထိုတိုင္းျပည္မ်ားတြင္ ထိုက္တန္ေသာ လုပ္အားခ မရနိုင္သည္မွာ ရာႏႈန္းျပည့္ ေသခ်ာပါသည္။
၃) တကယ္လုပ္သင့္သည္မွာကား၊ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡမ်ား ပေျပာက္ေအာင္ေဆာင္ရႊက္ျပီး နိုင္ငံေရးတည္ျငိမ္ေအာင္ဖန္တည္းျခင္း ျဖစ္၏။ သို ့မွသာ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံလိုသူမ်ားက စိတ္ခ်ယံုႀကည္စြာ ဝင္လာရဲေပမည္။ အစဥ္အလာႀကီးမားသည့္ ဂ်ပန္နုိင္ငံက “National Panasonic – Masushita Coporation” သည္ စက္ရံုတည္ေဆာင္ျပီး ထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ရန္ ေလာေလာဆယ္မွာ အစီအစဥ္ မရိိွဟု ဆို၏။ ဂ်ပန္လုပ္ငန္းရွင္ ကုမ္ပဏီႀကီးမ်ား ျမန္မာျပည္တြင္ အမွန္ပင္ စက္ရံု အလုပ္ရံုမ်ားဖြင့္လို သည္မွာေသခ်ာ၏။ သို ့ေသာ္ စိတ္ခ်ယံုႀကည္နိုင္မႈ မရိွသျဖင့္ မလုပ္လိုေသးျခင္း ပင္ျဖစ္ေပမည္။ ယင္းတို ့ယံုႀကည္စိတ္ခ်နိုင္ေအာင္ နိုင္ငံေတာ္ အစိုးရက ေဆာင္ရြက္ေပးနိုင္မွသာ အဆိုပါ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈမ်ိဳးကို ဆဲြေဆာင္နိုင္ေပမည္။
ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ် ဆိုသကဲ့သို ့ သူမ်ားတိုင္းျပည္မ်ားက မဖြယ္ရာေသာ အေႀကာင္းမ်ားေႀကာင့္ သူတို ့မိန္းကေလးမ်ားကို အိမ္အကူ (maid) အျဖစ္ မလႊတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ မွ ကိုယ့္အတြက္ အခြင့္ေကာင္းဟု ယူဆႀကသည့္ ပဲြစားမ်ားကေတာ့ “ဘနဖူး သိုက္တူးမည့္ လူစားမ်ား” ျဖစ္ႀကပါ၏။
အဘတို ့လည္း သတိႀကီးႀကီးထားႀကပါ။ အဘတို ့ ကိုလည္း အႏွီပဲြစားမ်ား လွည့္စားေကာင္း လွည့္စားနိုင္ပါသည္။ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားမွာေတာ့ စရိတ္စက (ပြဲစားခ၊ေလယဥ္ခ စသည္)ကို  အေႀကြးစနစ္ျဖင့္ ေႀကြးတင္ျပီးမွ ကၽႊန္ခံရန္သြားရျခင္းျဖစ္ပါ၏။ မိန္းခေလးမ်ား ချမာ ကိုယ့္စရိတ္ကိုေပး အေႀကြးတင္ခံျပီးမွ ကၽႊန္ခံရန္လာရျခင္း ျဖစ္၏။ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဗိုလ္မင္းတို ့ စဥ္းစားဆင္ျခင္ေတာ္မူႀကပါ။ မသင့္ေလွ်ာ္သည္ကို တားဆီးနိုင္ရန္ေဆာင္ႀကဥ္းေတာ္မူႀကပါ။

ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထဲမွာ လယ္သူမေလးမ်ား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါေစ။ အိမ္အကူေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။



ဆရာေတာ္ အရွင္အဂၢစာရ ေဟာႀကားတဲ့ တရားကိုနာျပီး လိုက္နာက်င့္ႀကံႀကပါ။