ဆိုကၠားသမား စရကား။
၁၉၇၇ ခု ဒီဇဘၤာ ညတည၊ ေျမနီကုန္း၊ရန္ကုန္။
ရုပ္ရွင္ျပီးခိ်န္ျဖစ္သျဖင့္ လူမ်ား၊ကားမ်ား၊ဆိုကၠားမ်ားျဖင့္ ေျမနီကုန္းမီးပိြဳင့္အနီးႏွင့္ဗားကရာလမ္း တေလွ ်ာက္ စည္စည္ကားကားရိွ ၏။ စရကားသည္ ဆိုကၠား ကို ျဖည္းျဖည္းနင္းလာခဲ့ရာ ေျမနီကုန္းညေစ်းေရွ ့၊ မြတ္စလင္တို တရားဓမၼ ့ ဝတ္ျပဳ ရာ ပလီေက ်ာင္းေတာ္ႀကီး အနီးကို ေရာက္လာခဲ့ သည္။
ဆိုကၠား။
ဟုေအာ္သံႀကားသျဖင့္ အသံလာရာသို ့စရကား ႀကည့္လိုက္မိသည္။ ျပီး ေတာ့ ဝဲယာ ႏွင့္ ေရွ ့ေနာက္ကို လည္း သူ ့လည္ပင္းကို ေရငုတ္ သေဘၤာက ပယ္ရီမီတာကဲ့ သို ့လွည့္ကာ ရႈစားလိုက္၏။ နီအနားတြင္ သူကလြဲ လို ့တျခား ဆိုကၠား တစီးကိုမွ ် မေတြ ရ ပါ။ ထိုစဥ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ အရပ္ျပတ္ျပတ္ လူႀကီး တဦး ဂ်က္ဂါလံ ပုန္းႀကီး နွစ္ပုန္းကို လက္တြင္ ဘယ္ညဆြဲ ကာ သူ ့ဆိုကၠား အနီး သို ့ေရာက္ လာ၏။ ေတာေဆာင္းဦးထုတ္ႀကီးကို ခပ္ငိုက္ငိုက္ ေဆာင္းထား သည္ က တေႀကာင္း၊ လမ္းမီးတိုင္ႏွင့္ ေဝးသည္ က တေႀကာင္း ထိုလူႀကီးရဲ့ မ ်က္ ႏွာကို သဲသဲကြဲကြဲ စရကား မျမင္ရ ေပ။ သူ က ဘာ မွ မေျပာနိုင္မီ လူႀကီး က ပုန္းႀကီးႏွစ္ပုန္းကို ေနာက္ခုန္ေပၚမွာ တင္ ကာ သူ က ေရွ ့ ခုန္ ေပၚမွာ အခန္ ့သား ထိုင္လိုက္ျပီး၊ တခြန္းတည္း၊
တံုးတိတိ ေျပာ၏။
“နင္း”
စရကားက
“ဘယ္ကို ပို ့ ေပးရ မလဲ ေနာင္ႀကီး။”
“ေရွ ့တည့္တည့္ နင္း၊ ကၽႊန္းေတာ လမ္း ထိပ္ ေရာက္ ရင္ ညာဘက္ ေကြ ့။”
စရကား က ဆက္ မ ေမး ေသးဘဲ သူ အမန္ ့ေပးတဲ့ အ တိုင္း နင္းလာခဲ့၏။ ရုပ္ ရွင္ျပန္ လူ မ ်ားမွာ လည္း ပလက္ ေဖာင္းေပၚ က ေလွ ်ာပ္ ေနႀက ျပီး၊ ယဥ္ အသြား အလာ နည္း သျဖင့္ လမ္းကရွင္း ေန၏။ ျဖည္းဖည္းမွန္မွန္ နင္းလာခဲ့ ရာ ၇ မိနစ္ခန္ ့ အႀကာတြင္ ကၽႊန္းေတာ လမ္း ထိပ္ သို ့ေ ရာက္ လာခဲ့ ရာ စရကား ညာဘက္သို ့ေကြ ့ဝင္ခဲ့ ၏။ ထိုလူႀကီး က တည့္တည့္ဆက္သြား ဟံသာဝတီ ေရာက္ မွ လမ္း ျပ မယ္ ဟု ဆို၏။
စရကားလည္း ဆိုကၠား ကို ျဖည္းျဖည္းမွန္ မွန္နင္းလာခဲ့ ၏။
ဆက္ ပါ ဥိးမည္။
၁၉၇၇ ခု ဒီဇဘၤာ ညတည၊ ေျမနီကုန္း၊ရန္ကုန္။
ရုပ္ရွင္ျပီးခိ်န္ျဖစ္သျဖင့္ လူမ်ား၊ကားမ်ား၊ဆိုကၠားမ်ားျဖင့္ ေျမနီကုန္းမီးပိြဳင့္အနီးႏွင့္ဗားကရာလမ္း တေလွ ်ာက္ စည္စည္ကားကားရိွ ၏။ စရကားသည္ ဆိုကၠား ကို ျဖည္းျဖည္းနင္းလာခဲ့ရာ ေျမနီကုန္းညေစ်းေရွ ့၊ မြတ္စလင္တို တရားဓမၼ ့ ဝတ္ျပဳ ရာ ပလီေက ်ာင္းေတာ္ႀကီး အနီးကို ေရာက္လာခဲ့ သည္။
ဆိုကၠား။
ဟုေအာ္သံႀကားသျဖင့္ အသံလာရာသို ့စရကား ႀကည့္လိုက္မိသည္။ ျပီး ေတာ့ ဝဲယာ ႏွင့္ ေရွ ့ေနာက္ကို လည္း သူ ့လည္ပင္းကို ေရငုတ္ သေဘၤာက ပယ္ရီမီတာကဲ့ သို ့လွည့္ကာ ရႈစားလိုက္၏။ နီအနားတြင္ သူကလြဲ လို ့တျခား ဆိုကၠား တစီးကိုမွ ် မေတြ ရ ပါ။ ထိုစဥ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ အရပ္ျပတ္ျပတ္ လူႀကီး တဦး ဂ်က္ဂါလံ ပုန္းႀကီး နွစ္ပုန္းကို လက္တြင္ ဘယ္ညဆြဲ ကာ သူ ့ဆိုကၠား အနီး သို ့ေရာက္ လာ၏။ ေတာေဆာင္းဦးထုတ္ႀကီးကို ခပ္ငိုက္ငိုက္ ေဆာင္းထား သည္ က တေႀကာင္း၊ လမ္းမီးတိုင္ႏွင့္ ေဝးသည္ က တေႀကာင္း ထိုလူႀကီးရဲ့ မ ်က္ ႏွာကို သဲသဲကြဲကြဲ စရကား မျမင္ရ ေပ။ သူ က ဘာ မွ မေျပာနိုင္မီ လူႀကီး က ပုန္းႀကီးႏွစ္ပုန္းကို ေနာက္ခုန္ေပၚမွာ တင္ ကာ သူ က ေရွ ့ ခုန္ ေပၚမွာ အခန္ ့သား ထိုင္လိုက္ျပီး၊ တခြန္းတည္း၊
တံုးတိတိ ေျပာ၏။
“နင္း”
စရကားက
“ဘယ္ကို ပို ့ ေပးရ မလဲ ေနာင္ႀကီး။”
“ေရွ ့တည့္တည့္ နင္း၊ ကၽႊန္းေတာ လမ္း ထိပ္ ေရာက္ ရင္ ညာဘက္ ေကြ ့။”
စရကား က ဆက္ မ ေမး ေသးဘဲ သူ အမန္ ့ေပးတဲ့ အ တိုင္း နင္းလာခဲ့၏။ ရုပ္ ရွင္ျပန္ လူ မ ်ားမွာ လည္း ပလက္ ေဖာင္းေပၚ က ေလွ ်ာပ္ ေနႀက ျပီး၊ ယဥ္ အသြား အလာ နည္း သျဖင့္ လမ္းကရွင္း ေန၏။ ျဖည္းဖည္းမွန္မွန္ နင္းလာခဲ့ ရာ ၇ မိနစ္ခန္ ့ အႀကာတြင္ ကၽႊန္းေတာ လမ္း ထိပ္ သို ့ေ ရာက္ လာခဲ့ ရာ စရကား ညာဘက္သို ့ေကြ ့ဝင္ခဲ့ ၏။ ထိုလူႀကီး က တည့္တည့္ဆက္သြား ဟံသာဝတီ ေရာက္ မွ လမ္း ျပ မယ္ ဟု ဆို၏။
စရကားလည္း ဆိုကၠား ကို ျဖည္းျဖည္းမွန္ မွန္နင္းလာခဲ့ ၏။
ဆက္ ပါ ဥိးမည္။
LikeShow more reactions
CommentShare