Thursday, May 21, 2015

ေမလ(၁၃)ရက္ေန႔မွာ ဘာေၾကာင့္သတိထားၾကဖို႔ေျပာတာလဲ

Htwe Htwe Sein FB မွ ကူးယူတင္ျပသည္။
https://www.facebook.com/htwe.sein.14/posts/779098518876204?from_close_friend=1&notif_t=close_friend_activity
မင္းသိမ္းခိုင္
၁၃-၅-၂၀၁၅
အရင္ဦးဆံုး ဒီေဆာင္းပါးကို ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာက ညီငယ္၊ ညီမငယ္တို႔ကို သိေစခ်င္လို႔ ရည္ရြယ္ေရးသားတယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္ေျပာထားပါရေစ။
ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာေဒသမွာ ဘဂၤလီလႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတိထားရမယ့္ေန႔ေတြမွာ ေမလ(၁၃)ရက္ေန႔ နီးလာၿပီဆိုတာနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာက (လံုၿခံဳေရးအဖြဲ႕အစည္းေတြက) သတိထားရမယ့္အခ်ိန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး သတိႀကီးစြာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့ရွိပါတယ္။
လူငယ္ပိုင္း အမ်ားစုကေတာ့ ဘာေၾကာင့္အေရးႀကီးတာလဲ။ ဘာေတြျဖစ္မွာလဲ။ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့သလဲ ဆိုတာေတြကို သိခ်င္မွသိမယ္။ တစ္ဆင့္ၾကားနဲ႔ ဘာေန႔ျဖစ္လို႔ပါဆိုၿပီး ေျပာၾကတာေတြလဲ ၾကားေနရတယ္။ အမွန္လဲရွိ၊ အမွားေတြလဲရွိပါတယ္။
တကယ္တမ္း ဒီကိစၥကိုေျပာရရင္ ၁၉၄၂၊ ကုလား-ရခိုင္ အဓိက႐ုဏ္းက စရပါမယ္။ ဘဂၤလီေတြရဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြေၾကာင့္ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာေဒသက ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြဟာ #၁၉၄၂၊ ေမလ(၁၃)ရက္ေန႔မွာ ေဒသကိုလံုးဝစြန္႔ခြာၿပီး ထြက္သြားၾကတဲ့အခါ ဘဂၤလီေတြက Peace Committee (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီ) ဖြဲ႕စည္းၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္အစိုးရသဖြယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေဒသကိုလႊမ္းမိုးႏိုင္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဘဂၤလီေတြကိုေခၚၿပီး ရြာေတြတည္ေပး၊ ေနရာခ်ေပး၊ လယ္ယာေျမေတြခြဲေဝေပးၿပီး မင္းမူအုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာအဲဒီအဖြဲ႕ဟာ “ဂ်ေမယာ တူ အူေလမာ အီ အစၥလာမ္” (Jamia tul Ulima e Islam) ဘာသာေရးအဖဲြ႕အျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းသြားခဲ့ပါတယ္။
တိမ္းေရွာင္သြားခဲ့ရတဲ့ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတကေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိ ျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ပဲ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းထဲက ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ (ေျမာက္ဦးနယ္၊ မင္းျပားနယ္ စတဲ့ ေနရာေတြကရြာေတြရဲ့အမည္ေတြဟာ ဘူးသီးေတာင္က ရြာေတြရဲ့အမည္ေတြနဲ႔တူေနတာ သိၾကပါလိမ့္မယ္။ ဒီရြာေတြဟာ ဘူးသီးေတာင္ကေန IDP အျဖစ္ထြက္သြားခဲ့ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ ပုန္းခိုခဲ့လို႔ မူရင္းေနရာအတိုင္း တြင္က်န္ေနခဲ့တဲ့ ရြာအမည္ေတြပါပဲ။)
၁၉၄၇ခုႏွစ္၊ တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္မွာ ဘဂၤလီမ်ား မဲေပးခြင့္ရခဲ့တယ္။ အင္အားရိွလာတာနဲ႔ ဘဂၤလီေတြဟာ မူဂ်ာဟစ္လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ေပၚလာတယ္။ မြတ္ဆလင္လြတ္ေျမာက္ေရး ညီလာခံကို ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္၊ ဂါရာျဗင္ေက်းရြာမွာ ညီလာခံတစ္ခုလုပ္ၿပီး မူဂ်ာဟစ္ပါတီျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၈၊ စက္တင္ဘာ (၃ဝ)မွာေတာ့ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ဆင္အိုးျပင္ရြာမွာ (ေမာင္ႀကီးေထာင့္အုပ္စု၊ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ) စတင္စခန္းခ်ခဲ့ၿပီး “ပါကစၥတန္ ဂ်ီနာဗတ္” (ပါကစၥတန္ အဓြန္႔ရွည္ပါေစ) ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ ေသာေသာညံလာခဲ့ၿပီး -
- ကုလားတန္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းႏွင့္ နတ္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းၾကားေဒသကို မြတ္ဆလင္တို႔၏ National Home အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးရန္
- ရခိုင္ရွိမြတ္စလင္မ်ားကို တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးရန္
စတဲ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ၿဗိတိသွ်အစိုးရထံေတာင္းဆိုၿပီး မူဆလင္နယ္ေျမရရွိေရးကို အဓိကထား ေဆာင္ရြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔၏ ေတာင္းဆိုႀကိဳးပမ္းခ်က္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း ၿဗိတိသွ် တို႔ထံမွ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ပါသည္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာတာပါ။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ပိုင္း ဖဆပလ အစိုးရတက္လာတဲ့အခါ အမတ္ေနရာမ်ားမ်ားလိုခ်င္လို႔ (လူဦးေရတိုးေအာင္) ဘဂၤလားက ဘဂၤလီေတြကို ေနရာေပးၿပီး ေခၚသြင္းလာျပန္တယ္။ ဘဂၤလီေတြက လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ၊ ဝန္ႀကီးေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒီေလာက္နဲ႔မတင္းတိမ္ႏိုင္တဲ့ ဘဂၤလီေတြဟာ ၁၉၅၁၊ ဇြန္(၁၀)မွာ အလယ္သံေက်ာ္ညီလာခံ(Arakan Muslim Conference) ကို ဘဂၤလီလႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြ ဦးေဆာင္က်င္းပၿပီး ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ေတာင္းဆိုလာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာ ပါကစၥတန္က ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က ကိုယ္ပိုင္မူဆလင္ျပည္နယ္ရေအာင္ ေတာင္းဆိုမယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ (အခုဘဂၤလားေဒ့ရွ္နိုင္ငံ) နဲ႔ ေပါင္းမယ္ဆိုတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့-
(၁) ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာႏွင့္ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္(ေမယုကမ္းေဒသ) ကို မူစလင္ေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီး ထိုေဒသကို ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ စသည္တို႔ကဲ့သို႔ ျပည္နယ္အဆင့္ သတ္မွတ္ေရး၊
(၂) ကိုယ္ပိုင္လက္နက္ကိုင္တပ္ ဖြဲ႔စည္းခြင့္ေပးေရး
(၃) ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းအတြက္ စစ္ေတြကို ဗဟိုထား၍ သီးျခားအစိုးရဖြဲ႕စည္းၿပီး အစိုးရအဖြဲ႕တြင္ ကုလား-ရခိုင္ ပူးေပါင္း ပါဝင္ေရး၊ ဌာနတိုင္းတြင္ ကုလား-ရခိုင္ ၅ဝ/၅ဝ ပါဝင္ေရး၊
(၄) လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕စည္းရာတြင္ စစ္အႀကီးအကဲရာထူးအတြက္ မူဆလင္ကိုခန္႔အပ္ၿပီး ရခိုင္ထဲမွ ဒုတိယအႀကီးအကဲ ခန္႔အပ္ေရး စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။
သူတို႔ရဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ အစိုးရအဖြဲ႕ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ၿပီး တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခ်ိန္၊ ေနာက္ၿပီးႏိုင္ငံေရးအေျခအေန မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ လႈပ္ရွားၾကေလ့ရွိပါတယ္။ (၁၉၄၂ ဒုတိယ ကမ႓ာစစ္ျဖစ္မယ့္အခ်ိန္၊ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတိုင္းျပည္သစ္ တည္ေဆာက္မယ့္အခ်ိန္ လႈပ္ရွားမႈေတြပါ။) သူတို႔ရဲ့ အခုအခ်ိန္အထိ မဆံုးေသးတဲ့အိပ္မက္ကေတာ့ ဘူးသီးေတာင္-ေမာင္ေတာေဒသကို သူတို႔အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မူဆလင္ျပည္နယ္အျဖစ္ လုိခ်င္တဲ့အိပ္မက္ပဲဆိုတာ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြ မေမ့ေလ်ာ့ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ဆက္တိုက္လႈပ္ရွားမႈေတြမွာဆိုရင္ မူဂ်ာဟစ္ေတြဟာ အဲဒီကာလတုန္းက မူဆလင္ကမ႓ာမွာ တန္ခိုးထြားေနတဲ့ လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ ကဒါဖီနဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဖဆပလၿပိဳကြဲၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္လာလို႔ ပထစ အစိုးရတက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္သတ္မွတ္ဖို႔ အစိုးရကစီစဥ္ေဆာင္ရြက္တဲ့အခါ ဘဂၤလီေတြက အျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္ခဲ့လို႕ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာနဲ႕ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ရြာ(၂၉)ရြာကို ရခိုင္ျပည္နယ္ဖဲြ႕စည္းပံုထဲက ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ရတဲ့အထိျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။
#၁၉၆၁ ေမလ(၁)ရက္ေန႔မွာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာႏွင့္ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာ ၂၉ ရြာကို ထည့္သြင္းၿပီး ေမယုခ႐ိုင္အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ နယ္ျခားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္အျဖစ္ စစ္ဘက္ အရာရွိမ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ရတာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ စစ္အာဏာ သိမ္းခဲ့တဲ့အထိပါပဲ။ မူဂ်ာဟစ္ပါတီလဲ ေျမေအာက္ကိုေရာက္ ရွိသြားပါေတာ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း မဆလအစိုးရတက္လာခဲ့ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာ ၁၉၈၈အထိပါပဲ။ လိုရင္းကိုအက်ဥ္းခ်ဳပ္ပဲ တင္ျပပါေတာ့မယ္။
၁၉၈၈ခုႏွစ္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးမတည္ၿငိမ္မႈေတြျပင္းထန္လာခဲ့ပါတယ္။ အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးေတြ ပိုမ်ားလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ #၁၉၈၈၊ ေမလ(၁၃)ရက္၊ ေသာၾကာေန႔ ည(၉းဝဝ)နာရီအခ်ိန္မွာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မရွိတာကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကို ဝိုင္းရံလုပ္ႀကံရန္ အေကာင္အထည္ေဖၚခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေႂကြးေက်ာ္သံကလဲ “ပါကစၥတန္ ဂ်ီနာဗတ္”ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကုလားလူအုပ္ကို အတင္းေဖါက္ထြက္၍ လံုထိန္းတပ္ရင္းကို အကူအညီေတာင္းခံႏိုင္ခဲ့လို႔ အေျခအေနကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး ၎တို႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။ (၁၉၈၈ အေရးအခင္းက ၾသဂုတ္လ(၈)ရက္ေန႔မွ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာျဖစ္တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ (ႏိုင္ငံေရးသမားကလြဲလို႔) ျပည္သူအမ်ားက မသိရွိၾကေသးပါဘူး။) သူတို႔ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုဖို႔ မဟုတ္ပဲ ႏိုင္ငံမတည္ၿငိမ္တဲ့အခ်ိန္၊ ေဒသအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္ အမိန္႔ေပးႏိုင္သူမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ‪#‎အလယ္သံေက်ာ္အိပ္မက္ကို‬ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
#၁၉၉၄၊ ေမလမွာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ေပၚက ဗံုးေပါက္ကြဲမႈႀကီးကို သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒါကလဲ အဲဒီအိပ္မက္ ေနာက္ဆက္တြဲေတြပါပဲ။ အဲဒီတုန္းက ဗံုး(၉)လံုးေပါက္ကြဲခဲ့ၿပီး (၃)လံုးကို မေပါက္ကြဲဘဲ သိမ္းဆည္းရမိခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ကိုက္ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နိုင္ငံမွ RSO မ်ား အလယ္သံေက်ာ္ဘက္မွ စက္ေလွျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာတယ္။ တပ္မေတာ္က လိုက္လံရွင္းလင္းခဲ့လို႔ လက္နက္ေတြနဲ႔ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့တယ္။ ဒီသမိုင္း အေျခခံအခ်က္ေတြေၾကာင့္ပဲ ေမလဟာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ အခ်ိန္လို႔ သတိေပးၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
၂ဝ၁၅ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံေရြးေကာက္ပဲြရွိတယ္။ ဘဂၤလီေတြ မဲေပးခြင့္ရ/ မရ မေသခ်ာတဲ့အေျခအေနမွာရွိတယ္။ (၄-၅-၂ဝ၁၅)ေန႔က ဘဂၤလားနယ္စပ္ မိုင္တိုင္(၅၂)(၅၃)မွာ ဘဂၤလီေတြထိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္သန္လွ်င္မွာ မူဆလင္ညီလာခံက်င္းပဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာ သူတို႕ကို ႏိုင္ငံသားေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိလာမယ့္ အေျခအေနရွိတယ္။ (#၁၉၅၁၊ အလယ္သံေက်ာ္ညီလာခံကို သတိရပါ။) ႏိုင္ငံတကာမွာ ေလွစီးထြက္ေျပးလို႔ဖမ္းမိတဲ့ ဘဂၤလီေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံကပါလို႔ စြပ္စြဲတဲ့အသံေတြ ဆူညံေနတယ္။
ေဒသခံ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ဘာကိုသတိထားရမလဲ။ ဘာေၾကာင့္အေရးႀကီးတာလဲ ဆက္စပ္စဥ္းစားဖို႔၊ သိေအာင္ႀကိဳးစားဖို႔တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ ႐ိုင္းတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔။ ‪#‎မူးမူး႐ူး႐ူး‬၊ ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနၾကရင္ေတာ့ ခံသြားရပါမယ္။ သူတို႔ေတြရဲ့ အဓိကလႈပ္ရွားမႈဟာ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာေဒသမွာပဲ အေျခတည္ဖို႔ျဖစ္ႏိုင္ေျခမ်ားေနပါတယ္။
ဒိေဆာင္းပါးအတြက္ မျဖစ္မေန သတိရေအာက္ေမ့ၿပီး ေက်းဇူးတင္ရမွာကေတာ့ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ အခင္ႀကီးဦးစံေရႊေမာင္ကိုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်က္အလက္ေတြကို သူ႔ဆီက ကၽြန္ေတာ္သိခဲ့ရတာပါ။

Sunday, May 17, 2015

DVB Roadshow #10 - ေၾကးနီက်ိန္စာႏွင့္ အဆိပ္သင့္ သံလြင္


Moral Purpose at schools

Michael Fullan specifically mentioned in his book "Change Forces" what Goodlad reported his concern on the Moral Purpose . {Chapter 2 Moral Purpose and Change Agentry"}
Moral Purpose
In their major study of teacher education, Goodlad and his colleagues found themselves being pushed deeper to the moral purposes of education in order to understand the basic rationale for teaching in post-modern society: " We came to see with increasing clarity the degree to which teaching in sc...
Michael Fullan specifically mentioned in his book "Change Forces" what Goodlad reported his concern on the Moral Purpose . {Chapter 2 Moral Purpose and Change Agentry"}

Moral Purpose
In their major study of teacher education, Goodlad and his colleagues found themselves being pushed deeper to the moral purposes of education in order to understand the basic rationale for teaching in post-modern society: " We came to see with increasing clarity the degree to which teaching in schools, public or private, carries with it it moral imperatives --- more in public schools, however, because they are not schools of choice in a system requiring compulsory schooling "
"Facilitating Critical Encullturation"
The school is only institution in our nationspecifically charged with enculturating thed young into a political democracy ------= schools are major players in developing educated persons who acquire an understanding of truth, beauty, and justice against which to judge their own and society's virtues and imperfections ----- This is moral responsibility . (pp 48-9)

Saturday, May 9, 2015

ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာပါ ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ဖတ္ရႈ ေလ့လာသံုးသပ္ျခင္း။

အင္ဂ်င္နီယာ အားလံုး ေက်းဇူးျပဳျပီး ဖတ္ေပးပါ။ ျပီးရင္ Share ေပးၾကပါ။
မသိေသးတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြ အမ်ားၾကီးပါ။
ျမန္မာ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားႏွင့္ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား သိေစရန္ ေခါင္းစဥ္နဲ ့ ဇန္န၀ါရီ ၂၅ရက္ေန ့မွာ post တစ္ခုတင္ခဲ့ပါတယ္။
လက္ရွိ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားနဲ ့ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားမ်ား ၾကား ရိုက္ခတ္မွဳတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေဖာ္ျပပါ ဥပေဒဟာ လြတ္ေတာ္မွာ တင္သြင္းျပီးျပီလို ့သိရပါတယ္။
ဆရာေအးျငိမ္းရဲ ့ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ခ်က္ကို အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ေလ့လာႏိုင္ရန္ ထပ္မံေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒၾကမ္းအား ေလ့လာၾကည့္ျခင္း
(၁)
ေရးသားသူ - Aye Nyein
၄၊ ၈၊ ၂၀၁၃ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာပါ ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ဖတ္ရႈ ေလ့လာမိၿပီး ေျပာခ်င္စရာမ်ားရိွလာသျဖင့္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးလုိက္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္သည္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသုိလ္မွ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဘဲြ႔ကို ရရိွခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ လုပ္ခြင့္မႀကံဳခဲ့ရေသာ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခြင့္မရခဲ့သည့္ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ (အင္ဂ်င္နီယာဘဲြ႔ ရပါလွ်က္ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခြင့္မရခဲ့ဟု ဆုိျခင္းကို ယခုေခတ္လူငယ္မ်ား နားလည္ခ်င္မွ နားလည္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေၾကာင္း ဇာမခ်ဲ႔ေတာ့ပါ။) ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူသုိ႔ ထြက္လာကာ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနေသာ အလုပ္မ်ားကို ၁၄ ႏွစ္တာမွ် လုပ္ခဲ့၏။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူ၊ လုပ္သားအင္အား၀န္ႀကီးဌာန (Ministry of Manpower) ၌ Safety Officer အျဖစ္မွတ္ပံုတင္ကာ ယခုတိုင္ လုပ္ကိုင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
(၂) ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒမူၾကမ္း -
Ø အခန္း (၄) အပိုဒ္ (၉) (ခ) - ဤဥပေဒအရ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္ေပးရန္ အလို႔ငွာ ျပည္တြင္း ျပည္ပရိွ နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ - - - - - - တစ္ခုခုကျဖစ္ေစ အပ္ႏွင္းသည့္ ဘဲြ႔၊ ဒီပလိုမာ၊ ရသူမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳရန္ ျငင္းပယ္ျခင္း။
Ø အခန္း (၈) အပုိဒ္ (၂၁) (က) ေကာင္စီ၏ကိုယ္စား အလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔သည္ - - - - - - ခြင့္မျပဳပါက ဘဲြ႔ရနည္းပညာ ကြ်မ္းက်င္သူ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္၊ နည္းပညာကြ်မ္းက်င္သူမွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ျခင္း ျပဳႏုိင္သည္။
Ø အခန္း (၈) အပုိဒ္ (၂၃) ေကာင္စီ၏ကိုယ္စား - - - - - - ခြင့္မျပဳပါက သက္တမ္းတုိးျမွင့္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ျခင္း ျပဳႏိုင္သည္။
Ø အခန္း (၁၃) အပုိဒ္ (၃၇) အစိုးရဌာနႏွင့္ အစိုးရအဖဲြ႔အစည္းမ်ားတြင္ ခန္႔ထားေသာ အင္ဂ်င္နီယာ၀န္ထန္ထမ္းမ်ားက တာ၀န္အရ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမွအပ မည္သူမွ် ဤဥပေဒအရ ထုတ္ျပန္ေသာ နည္းဥပေဒမ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားသည့္ အမ်ားျပည္သူ ေဘးအႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏုိင္မည့္ အင္ဂ်င္နီယာဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းႏွင့္ နည္းပညာဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေကာင္စီက ထုတ္ေပးေသာ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္မရိွဘဲ လုပ္ကိုင္ျခင္း မျပဳရ။
- စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ဤဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ စသည္တို႔မွ ဘဲြ႔ရသူမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီတြင္ မွတ္ပံုမတင္ပါက ၎တို႔နည္းဥပေဒမ်ားအရ သတ္မွတ္ထားသည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ားကို လုပ္ကိုင္လွ်င္ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ပါသည္။ ထုိသူတို႔ကို တရားစဲြႏုိင္သည္။
ဤဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ စသည္တို႔မွ ဘဲြ႔ရသူမ်ားအား ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီက မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ပိုင္ခြင့္ရိွသည္။ ထိုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ တစ္ခုခုမွ ဘဲြ႔ရလာသူတစ္ဦးအား ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီမွ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္မေပးပါက ထိုသူသည္ ထိုအလုပ္မ်ားကို လုပ္ခြင့္မရိွေတာ့ၿပီ။
စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ စသည္တို႔မွ ဘဲြ႔ရသူမ်ားအား ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီက မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္မည္ဆိုျခင္းမွာ ထိုသူမ်ားအား အင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္ သတ္မွတ္ရန္ အရည္အခ်င္း မျပည့္မီဟု သတ္မွတ္ေသာေၾကာင့္ပါလား။ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီသူကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဘဲြ႔လက္မွတ္ အပ္ႏွင္းရပါသနည္း။
(၃)
ကြ်န္ေတာ္ စင္ကာပူႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အင္ဂ်င္နီယာဆုိင္ရာ အလုပ္မ်ားစတင္လုပ္ကိုင္ရ၏။ သို႔ေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာရာထူးႏွင့္ မဟုတ္။ ၀ပ္ပါမစ္ဘ၀ႏွင့္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ကုမၸဏီေျပာင္းလိုက္ေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္လာသည္။ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ႏွင့္တကြ၊ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနသည့္ အလုပ္မ်ိဳးစံုကိုပါ လုပ္ရ၏။
သို႔ေသာ္ ဤသို႔လုပ္ျခင္းအတြက္ မည္သည့္ေနရာတြင္မွ မွတ္ပံုတင္ရန္ မလိုပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ မေန႔တစ္ေန႔ကမွ ဂ်ီတီအုိင္ၿပီးလာသူမ်ားလည္း သည္အတုိင္း ပေရာဂ်က္အင္ဂ်င္နီယာ၊ ဆိုဒ္အင္ဂ်င္နီယာ၀င္လုပ္ၾကပါသည္။ မည္သည့္ အဖဲြ႔တြင္မွ မည္သည့္မွတ္ပံုတင္ေနစရာ မလိုပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွယူလာခဲ့ေသာ ထို အင္ဂ်င္နီယာ ဘဲြ႔လက္မွတ္မ်ားကို စင္ကာပူႏုိင္ငံက လက္ခံအတည္ျပဳသည္။ ဘယ္စာေမးပဲြမွ ထပ္ေျဖစရာမလို၊ ဘာမွတ္ပံုမွ တင္စရာမလို။ ယခုတိုင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဤလက္မွတ္မ်ားႏွင့္သာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္က စင္ကာပူတစ္ခုတည္း အေတြ႔အႀကံဳရိွသျဖင့္ စင္ကာပူအတြက္သာ ေျပာပါသည္။ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ မွတ္ပံုတင္ရန္ လို၊ မလို မသိပါ။
မွတ္ပံုတင္ရန္လိုသည့္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားရိွပါသည္။ သူတို႔သတ္မွတ္ထားေသာ စာေမးပဲြကို သီးသန္႔ေျဖကာ လက္မွတ္ယူရသည့္ Professional Engineer (PE) မ်ား ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းမွ ဆင္းလာသူတိုင္းမဟုတ္။
ေက်ာင္းေနဘက္မိတ္ေဆြတစ္ဦးက “အင္ဂ်င္နီယာ ေကာင္စီ ဥပေဒက ျပည္တြင္းအင္ဂ်င္နီယာေတြကိုု ကာကြယ္ဖိုု႔ ရည္ရြယ္တာပါ။ မွတ္ပုုံတင္မရွိရင္ အင္ဂ်င္နီယာမလုုပ္ရဘူး ဆုုိတာထက္ နည္းဥပေဒနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမ်ားျပည္သူ ေဘးကင္းမႈနဲ႔ ဆုုိင္တဲ့ လုုပ္ငန္းေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္ တာ၀န္ယူ လက္မွတ္ေရးထုုိးမဲ့သူဟာ မွတ္ပုုံတင္ လက္မွတ္ရ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ရမယ္လုုိ႔ ဆုုိလိုုတာပါ။ မွတ္ပုုံတင္မရွိရင္ အင္ဂ်င္နီယာမလုုပ္ရဘူး လိုု႔ သိမ္းက်ဴံးကန္႔သတ္တာ မဟုုတ္ဘူးလိုု႔ နားလည္ထားပါတယ္” ဟု ေျပာပါသည္။
ယခုေခတ္သည္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေခတ္ျဖစ္၏။ သူက (ျပည္တြင္းက အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ကာကြယ္ဘို႔) ဟု ဆိုေလ ေသာ္ အကယ္၍ သူ႔စကားသာမွန္ခဲ့လွ်င္ (ျပည္တြင္းအင္ဂ်င္နီယာမ်ား၏ အလုပ္ေနရာကို ႏုိင္ငံျခားမွ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားက ၀င္ယူမသြားေအာင္ ကာကြယ္ထားသည္) ဟု သေဘာသက္ေရာက္ပါသည္။ ကုိယ္က သူမ်ားထက္မေတာ္လို႔ ေနာက္က် က်န္ေနတာ၊ သူမ်ားကို သမၼာအာဇီ၀က်သည့္နည္းျဖင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျဖတ္ေက်ာ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ငါတို႔က မင္းတို႔ေလာက္မေတာ္ လို႔၊ မင္းတို႔ အလုပ္လုပ္လုိ႔မရေအာင္ ကန္႔သတ္ထားရမယ္၊ မဟုတ္ရင္ ငါတို႔ စားေပါက္ပိတ္ေတာ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တကယ္ေတာ္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚရမည့္အစား လူေတာ္မ်ားကို မလာႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ထားရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ သူတို႔ဆီမွ ရမည့္ပညာမ်ား မရဘို႔သာ ရိွပါသည္။ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ကာကြယ္ရာ မေရာက္ပါ။
သူဘာကိုဆိုလိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္နားလည္ပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္မွ လူမ်ိဳးျခား အင္ဂ်င္နီယာဆိုသူမ်ားသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တိုင္းျပည္အတြင္းလာကာ ဘာမွ နားလည္တတ္ကြ်မ္းျခင္းမရိွပါဘဲလ်က္ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ေနျခင္းအား မွတ္ပံုတင္ ႏွင့္ထိန္းမည္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာလည္း အလဲြတစ္ခ်က္ျဖစ္ေလ၏။ ဤသည္မွာ စနစ္မရိွျခင္း၏ ဆိုးက်ိဳး တစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ ထိုလူမ်ိဳးျခားမ်ားအား မည္သည့္ေနထိုင္ခြင့္ျဖင့္၊ မည္သည့္ပံုစံျဖင့္၊ မည္သည့္အလုပ္မ်ိဳးကိုလုပ္ႏုိင္သည္ ဟု ခြင့္ျပဳမိန္႔ျဖင့္၊ မည္မွ်ၾကာၾကာလုပ္ႏိုင္သည္ဆိုသည့္ လက္မွတ္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳထားပါသနည္း။
သူက (မွတ္ပုုံတင္မရွိရင္ အင္ဂ်င္နီယာမလုုပ္ရဘူး လိုု႔ သိမ္းက်ဴံးကန္႔သတ္တာ မဟုုတ္ဘူးလိုု႔ နားလည္ထားပါတယ္ ) ဟု ဆုိေသာ္ျငားလည္း အထက္ပါစာပိုဒ္ (၃၇) အရ ဤသေဘာပင္ သက္ေရာက္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီမွ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္မရိွသူ ထိုအလုပ္မ်ားကိုလုပ္လွ်င္ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ရာေရာက္သည္ဟု ေရးထားသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီကလည္း ဘဲြ႔ရသည့္တိုင္ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးျခင္းကို ျငင္းပယ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားေလရာ ဘဲြ႔ရသည္ဆိုတုိင္း ထိုအလုပ္မ်ား မလုပ္ႏိုင္ဟု တစ္နည္းအားျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားတာ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍သာ သည္အတိုင္းမွန္ခဲ့လွ်င္ ျမန္မာျပည္မွ အသိအမွတ္မျပဳသည့္ ထိုအင္ဂ်င္နီယာမ်ားအေနႏွင့္ ၎တို႔အား အသိအမွတ္ျပဳေသာ စင္ကာပူသို႔သာ လာလုပ္ရကိန္း ရိွေပေတာ့မည္။
ထိုသူငယ္ခ်င္းက (နည္းဥပေဒနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမ်ားျပည္သူ ေဘးကင္းမႈနဲ႔ ဆုုိင္တဲ့ လုုပ္ငန္းေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာ အျဖစ္ တာ၀န္ယူ လက္မွတ္ေရးထုုိးမဲ့သူဟာ မွတ္ပုုံတင္ လက္မွတ္ရ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ရမယ္လုုိ႔ ဆုုိလိုုတာပါ။) ဟု ေျပာေသးသည္။ ဤသည္မွာ ပိုသဘာ၀ မက်ေသးသည္။ အဘယ္ကဲ့သို႔ သဘာ၀မက်သနည္း။ ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပပါမည္။
ေနာက္ စင္ကာပူလုပ္သက္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ရိွေသာ ၀ါရင့္အင္ဂ်င္နီယာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာဥပေဒကို ႀကိဳဆိုပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာမဟုတ္သူမ်ား ကန္ထရိုက္တုိက္ ေဆာက္ေနၾကေသာ ေၾကာင့္ဟု ဆုိ၏။ ထုိသူက ဤကဲ့သို႔ေျပာျခင္းအတြက္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ျပည္သူ႔ေခတ္က ေကာင္းဆက္ႏိုင္ လို အံ့ၾသလြန္းလို႔ ေသခါနီး ျဖစ္သြားပါေတာ့၏။
ကြ်န္ေတာ္စင္ကာပူ၌ စတင္လုပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္မွ သူေဌးမွာ ဘာအင္ဂ်င္နီယာမွ မဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကဲ့သို႔ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ခန္႔ထားကာ Tellus Marine Engineering ဟု ဆိုေသာ ကုမၸဏီေထာင္ကာ Keppel သေဘၤာက်င္းတြင္ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေနသူျဖစ္ေလ၏။ ေနာက္ေျပာင္းခဲ့ေသာ ကုမၸဏီမွ သူေဌးမွာလည္း ဘာအင္ဂ်င္နီယာဘဲြ႔မွ ရထားသူ မဟုတ္ပါ။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က လုပ္ခဲ့သည့္ Marinteknik Shipbuilding ဆိုေသာ ကုမၸဏီမွ သူေဌးဆိုလွ်င္ သေဘၤာက်င္းသို႔ တစ္လေနလို႔ တစ္ေခါက္မေရာက္ေသာ ထိုင္၀မ္သူေဌးျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔မွာ စီးပြားေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ အင္ဂ်င္နီယာ မန္ေနဂ်ာ၊ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားခန္႔ကာ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္မ်ား လုပ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ အထက္ပါ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ယူဆသလိုသာ အင္ဂ်င္နီယာမဟုတ္သူမ်ား အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ငန္း လုပ္ခြင့္မရိွဆုိလွ်င္ စင္ကာပူမွ ကုမၸဏီအေတာ္မ်ားမ်ား ပိတ္ပစ္ရကိန္း ရိွေခ်၏။
ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပပါမည္။ ဤေနရာတြင္ စင္ကာပူမွ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားကို ရည္ညႊန္း ကိုးကားပါမည္။ သို႔ေသာ္ မူပိုင္ခြင့္ႏွင့္ ၿငိမွာစိုးေသာေၾကာင့္ မူရင္းကို မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္သာ ေရးပါမည္။ Act, Regulations မ်ားကို အင္တာနက္မွ အခမဲ့ download လုပ္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ Code of Practice စာအုပ္မ်ားကိုမူ ၀ယ္မွရပါသည္။ အေသးစိတ္သိလိုသူမ်ား စာအုပ္၀ယ္ဖတ္္ပါ။ ေစ်းေတာ့ႀကီးပါသည္။
(၄)
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ ၃ နာရီက ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔၊ ျပည္ေတာ္သာရပ္ကြက္၌ ေဆာက္လုပ္ဆဲ ၆ ထပ္တိုက္၊ ကြန္ကရစ္ေလာင္းေနစဥ္ ျငမ္းစင္ၿပိဳက်ရာ အလုပ္သမား ၇ ဦးေသဆံုးကာ ၃ ဦး ဒဏ္ရာရသည္ ဆိုေသာသတင္း ဖတ္လုိက္ရပါသည္။ ဤျငမ္းစင္ၿပိဳရျခင္းမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးအင္ဂ်င္နီယာ ညံ့၍ေလာ။
၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ ၃ နာရီ၊ ၄၅ မိနစ္က ဘုရင့္ေနာင္အမွတ္ (၂) တံတား ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္း၌ ဘိလပ္ေျမေဖ်ာ္စက္ကို ခ်ိဳးခြာေနစဥ္ စက္ေမာင္းခဲ့မိသျဖင့္ အလုပ္သမား ၂ ဦးေသဆံုးခဲ့ပါသည္။ ထိုလူေသမႈျဖစ္ရျခင္းမွာ ထိုတံတားစီမံကိန္းအင္ဂ်င္နီယာ အသံုးမက်၍ေလာ။
လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုကို အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ထိန္းထားရန္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးတည္းက ဘာလုပ္လို႔ရပါမည္နည္း။ အင္မတိ၊ အင္မတန္ေတာ္သည့္၊ ထက္ျမက္သည့္ အင္ဂ်င္နီယာက လက္မွတ္ထိုးေပးလုိက္ရံုျဖင့္ ထုိလုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ ကင္းသြားၿပီဟု အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ယူဆႏိုင္ပါမည္နည္း။
ဤအရာအားလံုး၏ အေျဖမွာ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္တစ္ခု ထူေထာင္ၿပီး လက္ေတြ႔လုိက္နာက်င့္သံုးေရး ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါ ျငမ္းစင္ၿပိဳျခင္းႏွင့္ စက္ညပ္ေသဆံုးျခင္း ျဖစ္စဥ္ႏွစ္ရပ္ကို ဥပမာေပးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပပါမည္။
စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ၀ပ္ပါမစ္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးသည္။ ထိုလက္မွတ္ မထုတ္ေပးမီ စင္ကာပူသုိ႔ လာခြင့္ရရန္ IPA (In-Principle Approval) စာထုတ္ေပးသည္။ ထုိစာသည္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္မဟုတ္။ ထိုစာကိုင္ထားၿပီး အလုပ္လုပ္ရာ၌ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ဘာေတြေဆာင္ရ၊ ေရွာင္ရမည္ဆုိသည္ကို သိထားရန္ Safety Orientation Course (SOC) သြားတက္ရသည္။ ထိုသင္တန္းေအာင္မွ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ (Work Permit) ထုတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိစာေမးပဲြမေအာင္သူမ်ား စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္လို႔ မရ။
ထိုစာေမးပဲြေအာင္သူမ်ားကို SOC Card ထုတ္ေပးသည္။ သေဘာမွာ ထိုအလုပ္သမားသည္ လုပ္ငန္းခြင္၌ အႏၱရာယ္ ကင္းေအာင္ မည္ကဲ့သို႔အလုပ္လုပ္ရမည္ကို သိနားလည္ၿပီဟု ယူဆသည့္သေဘာပင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိအလုပ္သမားသည္ အလုပ္ကို အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္လုပ္ရန္ သူ႔မွာ တာ၀န္ရိွသည္။
စင္ကာပူ၌ စူပါဗိုက္ဆာမွန္လွ်င္ BCSS (Building Construction Supervisor Safety Course) သင္တန္းတက္ရ သည္။ ထိုသင္တန္း၌ စူပါဗိုက္ဆာတစ္ဦး သိထားရမည္တုိ႔ကို သင္ေပးလုိက္သည္။ စာေမးပဲြေအာင္လွ်င္ လက္မွတ္ထုတ္ ေပးသည္။ သို႔အတြက္ ဤလက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူသည္ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမွ စူပါဗိုက္ဆာတစ္ဦး သိသင့္သိထိုက္သည္တို႔ကို သိနားလည္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ သိလ်က္ႏွင့္ မလုပ္လွ်င္ ၎၌တာ၀န္ရိွသည္။ ငါမသိပါဟု ျငင္းလို႔မရ။
ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာ ဆိုသည္မွာလည္း သူေဌးေယာက္ဖမို႔လို႔ ဆုိကာ ခန္႔ခ်င္တိုင္း ခန္႔လုိ႔ရတာမ်ိဳးမဟုတ္။ ပေရာဂ်က္ မန္ေနဂ်ာလုပ္ခ်င္သလား။ ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာအတြက္ ေပးေသာ သင္တန္းကိုသြားတက္ကာ ထုိလက္မွတ္ရမွ ပေရာဂ်က္ မန္ေနဂ်ာ လုပ္လုိ႔ရသည္။ အမႈတစ္ခုျဖစ္၍ တရားရံုးေရာက္လို႔ တရားသူႀကီးကေမးလွ်င္ ဟာ၊ အဲဒါေတြ ငါဘယ္သိပါ့မတံုး ဟု မျငင္းပါႏွင့္။ ဒါျဖင့္ မင္းကိုင္ထားတဲ့ အဲဒီ ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာလက္မွတ္ႀကီးက ဘာအတြက္လဲဟု ေမးလွ်င္ မည္သို႔ ေျဖပါမည္နည္း။
ဤသည္မွာ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာလွ်င္ မင္းေၾကာင့္ ဟု တစ္ေယာက္ထဲကို ပံုမခ်ႏိုင္၊ လက္ညိႈးမထိုးႏိုင္ေစရန္ တာ၀န္မ်ား ခဲြေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
Workplace Safety and Health (Construction) Regulations၊ အပိုင္း ၉၊ Formwork Structures ၌ ေအာက္ပါ အတိုင္း ျပဌာန္းထားပါသည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ Formwork ကို ျမန္မာလိုမည္သို႔ေခၚမွန္း ကြ်န္ေတာ္မသိ၍ ျငမ္းစင္ဟု သံုးပါသည္။ အမွန္မွာ ျငမ္းစင္ မဟုတ္ပါ။ ျငမ္းစင္မွာ scaffolding ျဖစ္ပါသည္။ Formwork ႏွင့္ scaffolding မတူပါ။ ဤကား စကားခ်ပ္)
Formwork Supervisor အျဖစ္ခန္႔ထားရန္ Formwork Supervisor Safety Course ကိုသြားတက္ၿပီး လက္မွတ္ယူရသည္။ ကြန္ကရိမေလာင္းမီ ထုိျငမ္းစင္သည္ ကြန္ကရိေလာင္းရန္ အႏၱရာယ္ကင္း၊ စိတ္ခ်ရပါသည္ ဟု စစ္ေဆးခ်က္ေပၚတြင္ လက္မွတ္ထုိးရသည္။
အကယ္၍ ကြန္ကရိေလာင္းမည့္ ျငမ္းစင္သည္ ၉ မီတာထက္ပိုျမင့္ပါက၊ သုိ႔မဟုတ္၊ 2 tiers ထက္ပိုမ်ားပါက၊ သို႔မဟုတ္ ကြန္ကရိေလာင္းမည့္ ၾကမ္းျပင္ထုထည္သည္ ၃၀၀ မီလီမီတာထက္ ပိုထူပါက ထိုျငမ္းစင္သည္ ကြန္ကရိေလာင္းရန္ အႏၱရာယ္ကင္း၊ စိတ္ခ်ရပါသည္ဟု Professional Engineer က လက္မွတ္ထုိးရသည္။ သူ႔လက္မွတ္မပါဘဲ ကြန္ကရိ ေလာင္းလို႔မရ။
ဤသည္ကို ၾကည့္ပါ။ ျငမ္းစင္ထိုးၿပီး ကြန္ကရိေလာင္းရာတြင္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးတည္းက တာ၀န္ရိွသည္ဟု သတ္မွတ္ထားတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။
ေနာက္တစ္ခု။
ကြန္ကရိေဖ်ာ္စက္ညပ္ကာ ေသသည့္ျဖစ္စဥ္ကို အေသးစိတ္မေျပာေတာ့ပါ။ ၎ကို Log Out Tag Out Procedure ဟု ေခၚပါသည္။ ဥပမာ - စက္ရံုတစ္ခု၌ မီးခလုတ္မေကာင္းသျဖင့္ မီးျပင္မည္ဆိုပါက ထိုလိုင္းရိွ မိန္းခလုတ္ကို ခ်ထားရန္ လုိပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခလုတ္ခ်ထားရံုႏွင့္မၿပီး။ ဤလိုင္း၌ မီးျပင္ေနေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤမိန္းခလုတ္ကို ခ်ထားေၾကာင္း၊ ခ်ထားသည့္ ခလုတ္ေသတၱာကို ေသာ့ခတ္ထားေၾကာင္း၊ ထိုေသာ့ကို မဖြင့္ရန္လုိေၾကာင္း စက္ရံုရိွ ဌာနအားလံုး၊ လူအားလံုးကို အေၾကာင္းၾကားထားရမည္။
ထို႔ျပင္ ဤလိုင္း မီးျပင္ေနသည္၊ မီးမဖြင့္ပါႏွင့္ဟုလည္း စာေရးကပ္ထားရမည္။ မီးခလုတ္ပံုးကို ေသာ့ခတ္ကာ ေသာ့ကို တာ၀န္ရိွသူက သိမ္းထားရမည္။ ထုိလိုင္းမီးျပင္ခြင့္ကို ထိုတာ၀န္ရိွသူက အတည္ျပဳခ်က္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရမည္။ မီးျပင္ၿပီးသြားသည့္အခါ ထုိလက္မွတ္ကို တာ၀န္ရိွသူထံျပန္အပ္ကာ ေသာ့ျပန္ေတာင္း မီးျပန္ဖြင့္ရမည္။ လုပ္ငန္းၿပီးဆံုးၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အျခားဌာနမ်ားသို႔ အေၾကာင္းၾကားရမည္။
ဤသည္မွာ လူမ်ား မေတာ္တဆ ဓါတ္လိုက္ေသဆံုးျခင္း မျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ရမည့္ အစီအစဥ္ ျဖစ္၏။
ကြန္ကရိစက္ ခ်ိဳးခြာမည္ဆုိေတာ့ ထိုခ်ိဳးခြာျခင္းကို မည္သည့္ စူပါဗိုက္ဆာက ခိုင္းပါသနည္း။ ဤသို႔ ခ်ိဳးခြာေနစဥ္ ထိုစက္ကို မေမာင္းႏိုင္ရန္ မည္သည့္ အကာအကြယ္ လုပ္ေပးထားပါသနည္း။ ထိုစက္ခ်ိဳးခြာေနသည့္အနီးတြင္ မည္သူသည္ ေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္ရႈေနပါသနည္း။
သို႔ဆိုလွ်င္ ထို ကြန္ကရိစက္ညပ္ကာ ေသသည့္အတြက္ ထိုပေရာဂ်က္မွ အင္ဂ်င္နီယာကို အေရးယူမည္ဆုိလွ်င္ တရားပါမည္လား။ ဤလုပ္ငန္းလုပ္လွ်င္ ဤမည္ေသာ အႏၱရာယ္မ်ားမျဖစ္ေအာင္ ဤသို႔ေသာ အကာအကြယ္မ်ား လုပ္ေပးထားရမည္။ ဤမည္ေသာ စည္းကမ္း၊ နည္းလမ္းမ်ားကို လိုက္နာရမည္ဟု သတ္မွတ္ ျပဌာန္းေပးထားပါသေလာ။
(၅)
ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒၾကမ္းတြင္ ေကာင္းသည့္အခ်က္မ်ား အမ်ားအျပားပါပါသည္။ သို႔ေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းဆင္းတုိင္း အင္ဂ်င္နီယာဟု အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္။ ငါတို႔ဆီမွာ မွတ္ပံုတင္မွ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္သည္ ဆုိျခင္းကိုမူ ကြ်န္ေတာ္သေဘာမတူႏုိင္ပါ။
ထို႔ထက္ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား တာ၀န္ႏွင့္ လုပ္တာက်ေတာ့ မွတ္ပံုတင္စရာမလို။ အစိုးရ၀န္ထမ္းမဟုတ္သူမ်ားက်မွ မွတ္ပံုတင္ရမည္ဆိုျခင္းမွာ လူတန္းစားခဲြရာမက်ပါသေလာ။ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားကသာ အရည္အခ်င္းျပည့္ၿပီး ၀န္ထမ္း မဟုတ္သူမ်ားမွာမူ အရည္အခ်င္းမျပည့္၀ဟု မွတ္ယူရပါမည္ေလာ။ အဘယ္စံႏႈန္းျဖင့္ တိုင္းပါမည္နည္း။
အေရးႀကီးသည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာမွတ္ပံုတင္မဟုတ္ပါ။
ျမန္မာျပည္၌ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားလုပ္စရာ အမ်ားအျပားရိွပါသည္။ ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ မည္သည့္စံႏႈန္းကို လက္ကိုင္ျပဳ သံုးေနပါသနည္း။ ျမန္မာျပည္သူတို႔သံုးေနသည့္ အေလး၊ ခ်ိန္ခြင္၊ တင္းေတာင္းမ်ားတြင္ စံႏႈန္းရိွပါသလား။ မည္သည့္သီးႏံွသည္ မည္မွ် specific gravity ရိွသည္၊ မည္သည့္စပါးအမ်ိဳးအစား တစ္တင္းလွ်င္ မည္မွ်ေလးသည္။ အစိုဓါတ္မည္မွ်ရိွရမည္ စသျဖင့္ သတ္မွတ္ၿပီးပါၿပီလား။ ႏွမ္းဆီ၏ specific gravity, viscosity, litre per kilogram or kilogram per litre, Viss per cubic feet စသည္တို႔ သတ္မွတ္ရန္ စတင္စိုင္းျပင္းေနပါၿပီလား။
စက္ရံုမ်ားမွ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္မ်ားအတြင္း စြန္႔ထုတ္ေနသည့္ ေရဆုိးမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ျပဳျပင္ရမည္။ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား အတြင္း စီး၀င္ရမည့္ေရသည္ အရည္အေသြးမည္မွ်ရိွရမည္။ အေဆာက္အဦးမ်ား၏ မီးကာကြယ္ေရး စနစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ တပ္ဆင္ရမည္။ ၿမိဳ႔ႀကီးမ်ားတြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ေရဆိုးထုတ္စနစ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမည္။ အိမ္သာစနစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ စီမံထားရမည္။ အမိႈက္မ်ား သိမ္းဆည္း စြန္႔ပစ္ေရးအတြက္ မည္ကဲ့သို႔ စီမံမည္။ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား၏ မီးခိုးမ်ား ထုတ္လႊတ္မႈကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းမည္။ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္မ်ားအတြင္း အညစ္အေၾကးမ်ား စြန္႔ပစ္ေနမႈကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းရမည္။ ဓါတုေဗဒပစၥည္းမ်ား၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ ေပါင္းသတ္ေဆး၊ မိႈသတ္ေဆး၊ ၾကြက္သတ္ေဆးမ်ားကို မွတ္ပံုတင္ရန္ စီမံၿပီးပါၿပီလား။
ထိုဓါတုေဗဒပစၥည္းမ်ားအတြက္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ Safety Data Sheet ထုတ္ေ၀ကာ ေရာင္းခ်သူတိုင္းကို ေပးရန္။ ထုိေရာင္းခ်သူတိုင္းအား နားလည္ေအာင္ သင္တန္းေပးရန္။ ေဆးေရာင္းတုိင္း ၀ယ္သူမ်ားအား ထို SDS ကို ေပးရန္။ ၀ယ္သူနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရန္။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ တူတူတန္တန္ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္စာအုပ္မ်ား ထုတ္ေ၀ရန္ - - - ။
လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါသည္။
အေရးႀကီးသည္မ်ားကို ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ၾကပါရန္ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းလိုက္ရပါ၏။ ကြ်န္ေတာ္ ယခု ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရး စာအုပ္ေရးသားေနပါသည္။ ၂၀၁၄ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္တြင္ စာအုပ္အျဖစ္ ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ရန္ မွန္းထားပါသည္။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေအးၿငိမ္း (ေလးမ်က္ႏွာ)
၉ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၃။
နံနက္ လင္းအားႀကီး ၀၀း၂၃ နာရီ
Credit HH Sein FB.

Friday, May 8, 2015

တစ္လခန္႔ရွာေဖြစစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ျပီးေနာက္ တရုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ား


Published on 31 Jan 2015 တစ္လခန္႔ရွာေဖြစစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ျပီးေနာ­က္ တရုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ား ခိုးထုတ္ရန္စီစဥ္ထားသည့္ သစ္အလုံးေရ (၁၂၀၀၀)ေက်ာ္ေတြ႕ရွိ၊ ဖမ္းမိခဲ့ေသာ တရုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ားကို ကခ်င္ျပည္နယ္အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျပီး စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေန Category News & Politics Licence Standard YouTube Licence All Comments (1) Share your thoughts Eleven Myanmar Shared on Google+ · 3 months ago
Published on 31 Jan 2015 တစ္လခန္႔ရွာေဖြစစ္ေဆးမႈမ်ားျပဳလုပ္ျပီးေနာ­က္ တရုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ား ခိုးထုတ္ရန္စီစဥ္ထားသည့္ သစ္အလုံးေရ (၁၂၀၀၀)ေက်ာ္ေတြ႕ရွိ၊ ဖမ္းမိခဲ့ေသာ တရုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ားကို ကခ်င္ျပည္နယ္အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျပီး စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေန Category News & Politics Licence Standard YouTube Licence All Comments (1) Share your thoughts Eleven Myanmar Shared on Google+ · 3 months ago

“ေညာင္ေရသြန္း ပြဲေတာ္ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ႏွင့္ ေညာင္ေရသြန္း ပူေဇာ္ရက်ိဳး”

 Credit Soe Myat Nandar (Dar Dar); Copy from her FBby KS.


https://www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm/photos/a.322278357782183.93617.129054333771254/1006655949344417/?type=1&theater

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
“ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔သည္ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ကို
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း “ကဆုန္လျပည့္ေန႔”၌ က်င္းပ
ပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။ ထိုသုိ႔ က်င္းပပူေဇာ္ရျခင္းမွာ-

ျမတ္ဗုဒၶသည္
●ကဆုန္လျပည့္၊ “ေသာၾကာေန႔”၌ ဖြားျမင္ေတာ္မူ၍ ၊
●ကဆုန္လျပည့္၊ “ဗုဒၶဟူးေန႔”၌ ဘုရားအျဖစ္ကို
ေရာက္ေတာ္မူျပီး၊
●ကဆုန္လျပည့္၊ “အဂၤါေန႔” ၌ ပရိနိဗၺာန္ စံေတာ္မူခဲ့သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အတြက္
အေလးအျမတ္ထားအပ္ေသာ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။
●ထုိ႔ျပင္ ျမတ္ဗုဒၶသည္
မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္၌
မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ခု၊ ကဆုန္လျပည့္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔
ေနမ၀င္မီ မာရ္နတ္မင္းႏွင့္ စစ္သည္အေပါင္းကို
သစၥာပါရမီအဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေအာင္ေတာ္မူ၍ မိုးေသာက္ယံ၌
ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္သည္လည္း
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႔အတြက္ အေလးအျမတ္ ပူေဇာ္ရာ
႒ာနတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔သည္
ႏွစ္စဥ္ကဆုန္လျပည့္ေန႔သုိ႔ေရာက္တိုင္း
❦ျမတ္ဗုဒၶ၏ ရန္သူအေပါင္းကို ေအာင္ႏုိင္ရာ၊
❦သစၥာ၄ပါး ကိုသိျမင္ရာ၊
❦ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူရာ ႒ာနျဖစ္ေသာ
မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ရည္မွန္းၿပီး မိမိတုိ႔
ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ား၌
စိုက္ပ်ိဳးပူေဇာ္ထားအပ္ေသာ “ေညာင္ပင္”မ်ားကို
ေရသြန္းဖ်န္း ပူေဇာ္ေလ့ရွိၾကသည္။
အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေဗာဓိပင္မ်ား မညိႇဳးႏြမ္း
မေျခာက္ေသြ႕ေစလိုေရးႏွင့္ ျမတ္ဗုဒၶကို
အမွတ္ရေစလိုေရးပင္ ျဖစ္သည္။
ဤကဲ့သုိ႔ ေဗာဓိေညာင္ပင္မ်ားကို
ေရသြန္းဖ်န္းပူေဇာ္ျခင္းကို “ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္”
ဟု ေခၚတြင္ကာ ျမန္မာတုိ႔၏ ၁၂လရာသီပြဲေတာ္အျဖစ္
ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္း၀၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္မ်ားမွ
ယေန႔ေခတ္အထိ စဥ္လာမပ်က္ က်င္းပပူေဇာ္ခဲ့ၾကေပသည္။
ဤသည္မွာ ေညာင္ေရသြန္းပြဲေတာ္ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း ၏
အေျခခံအေၾကာင္းပင္ျဖစ္သည္။
“ေညာင္ေရသြန္း ပူေဇာ္ရက်ဳိး”
•••••••••••••••••••••••••••••••••••
ေညာင္ေရသြန္းပူေဇာ္ရသည့္ အက်ိဳးကို ပိဋိကတ္သံုးပံုတို႕တြင္
“ခုဒၵကနိကာယ္၊ သုတၱႏၲပိဋကေထရာအပဒါန္ ပါဠိေတာ္”၌
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္ က ရဟႏၲာမေထရ္ႀကီးမ်ား
ကိုယ္တိုင္ မိမိတုိ႔၏ ဘ၀ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ျပန္လည္
ေဟာၾကားထားသည္တုိ႔ကို ေတြ႕ရွိၾကည္ညိဳရေပသည္။
“ဂေႏၶာဒကိယ ရဟႏၲာမထရ္”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
“ပဒုမုတၱရာ ျမတ္စြာဘုရား” လက္ထက္ေတာ္၍
သူႂကြယ္တစ္ဦးသည္ ျမတ္ဗုဒၶ ပြင့္ေတာ္မူရာ
“ထင္းရွဴး ေဗာဓိပင္”ပူေဇာ္ပြဲ ျပဳလုပ္ေသာအခါ
လွပဆန္းၾကယ္ေသာ အိုးျဖင့္ နံ႔သာရည္တို႕ကို
ထည့္ယူကာ သြန္းေလာင္း ပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။
ထိုသုိ႔ပူေဇာ္ေနစဥ္ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းၿပီး၊
မိုးႀကိဳးထိမွန္ကာ ေသဆံုးခဲ့ေလသည္။
ထိုဘ၀မွာေသလြန္ျပီးေနာက္ ေညာင္ေရသြန္းရေသာ
ေကာင္းမႈေၾကာင့္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္ကာ
“ဘံုအဆင့္တစ္ရာ” ရွိေသာ နတ္ဗိမာန္၌ နတ္သမီးတစ္သိန္း
ျခံရံခစားၿပီး အနာေရာဂါမရွိ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမရွိဘဲ
နတ္သက္ကုန္သည့္တိုင္ေအာင္ ခံစားစံစားခဲ့ရေလသည္။
နတ္ျပည္မွ စုေတျပီးေနာက္ ဤကမၻာေပါင္း
ႏွစ္ေထာင္ရွစ္ရာအထက္၌ လူျပည္၀ယ္ ရတနာခုႏွစ္ပါးႏွင့္
ျပည့္စံုျပီး မ်ားျပားေသာ စစ္သည္ဗိုလ္ပါအင္အားရွိေသာ
“သံ၀သိတ” မည္ေသာ “စၾက၀ေတးမင္း” ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာ အခါ
“ဂေႏၶာဒကိယမေထရ္” အမည္ျဖင့္ ပဋိသမ႓ိဒါေလးပါး၊
၀ိေမာကၡရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးတုိ႔ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ကာ
အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၲာျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
ဤသည္မွာ ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္ၾကီးကိုယ္တိုင္
ေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။
“ေဗာဓိသိဥၥက ရဟႏၲာမေထရ္”
••••••••••••••••••••••••••••••••••••
၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္က
ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသည္ ျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ
“ေဗာဓိပင္ေညာင္ပင္”ပူေဇာ္ပြဲ က်င္းပေသာအခါ
ေဗာဓိပင္သုိ႔ သြားေရာက္ၿပီး-
“ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေသာ
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ငါတုိ႔ကိုလည္း ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ
လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ပါေစသတည္း၊
ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဆင္းရဲဒုကၡမွ ၿငိမ္းေအးေတာ္မူၿပီးေသာ
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ငါတုိ႔ကိုလည္း ဆင္းရဲဒုကၡမွ
ၿငိမ္းေအးႏုိင္ပါေစသတည္း”
ဟု ႏွလံုးသြင္းဆုပန္ကာ ပန္းတုိ႔ျဖင့္ ထံုမႊမ္းထားေသာ
ေရျဖင့္ ေဗာဓိပင္ကို သြန္းေလာင္း ပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။
ထိုေကာင္းမႈေၾကာင့္ ဤကမ႓ာမွ အထက္
“ကိုးဆယ္တစ္ကမ႓ာ” ကာလပတ္လံုး အပါယ္ငရဲသုိ႔
မက်ေရာက္ရဘဲ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္၌ သာက်င္လည္ခဲ့ရေပသည္။
ဤ ကမ႓ာမွ အထက္ သံုးဆယ္သံုးကမ႓ာသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ
လူ႔ျပည္၌ “ဥဒကေသစန” မည္ေသာ “စၾက၀ေတးမင္း”
စည္းစိမ္ကို “ရွစ္ႀကိမ္တိုင္တိုင္”ခံစားစံစားရခဲ့ေလသည္။
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ
“ေဗာဓိသိဥၶက မေထရ္”အမည္ျဖင့္ ပဋိသမ႓ိဒါေလးပါး၊
၀ိေမာကၡရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးတုိ႔ကို ရရွိပိုင္ဆိုင္ကာ
အာသေ၀ါကုန္ခမ္း “ရဟႏၲာ”ျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။
ဤသည္မွာ “ရဟႏၲာ”မေထရ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္တိုင္
ေဟာေတာ္မူခဲ့ေသာ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။
“တိုက္တြန္းလႊာ”
•••••••••••••••••••••••
အထက္ပါ မေထရ္ျမတ္ႀကီးမ်ားနည္းတူ
●ေဗာဓိပင္ကို စိုက္ပ်ဳိးပူေဇာ္ခဲ့ေသာ
“အသနေဗာဓိယ ရဟႏၲာမေထရ္”၊
ေဗာဓိပင္ကို ရွိခိုးပူေဇာ္ခဲ့ေသာ
●“ေဗာဓိ၀ႏၵက ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္ႀကီး”
တုိ႔သည္လည္း ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ အက်ိဳးထူး၊
အက်ိဳးျမတ္မ်ားကို ရရွိခဲ့ဖူးၾကေပသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ေရသြန္းေလာင္းေသာအခါ
ယၾတာေက်ရံု၊ ၿဂိဳလ္ေျပ၊ နံေျပရံု၊ အေပ်ာ္တမ္းျဖစ္ရံု
သက္သက္သာ မသြန္းေလာင္းဘဲ ျမတ္ဗုဒၶသည္
ဤေနရာဌာန၌ပင္ မာရ္စစ္သည္အပါင္းကို ေအာင္ျမင္ျပီး၊
ဤေနရာဌာန၌ပင္ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ကာ၊
ဤေနရာဌာန၌ပင္ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေတာ္မူခဲ့ေလသည္
ဟု “ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္” တုိ႔ကို ေလးေလးနက္နက္
အာရံုယူကာ
“သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ထြက္ေျမာက္ရန္”ဆုပန္ၿပီး၊
ေရွးက ရဟႏၲာမေထရ္ျမတ္ၾကီးမ်ားကို အတုယူကာ
သြန္းေလာင္းပူေဇာ္သင့္ၾကေပသည္ဟု တိုက္တြန္းရင္း
ဤေညာင္ေရသြန္းပြဲ စာစုေလးကို နိဂံုးသတ္လိုက္ပါသည္။ ။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist's Association】
-【အရွင္နာဂ၀ံသ - ေမာင္ကံေကာ္(က်ဳံေပ်ာ္)】
(သဒၶမၼသီတဂူသာသနာရိပ္သာ၊ေတာရေက်ာင္းတိုက္။)
Posted by►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm

Saturday, May 2, 2015

ပန္ဆန္း သို႕မဟုတ္ ဝျမိဳ႕ေတာ္
ဓာတ္ပံု - ေဂ်ပိုင္
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ တိုက္ပြဲ အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြားေနေသာ ကိုးကန္႕တပ္ဖြဲ႕မွ အဆင့္ျမင့္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျပင္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္ျဖစ္ေနေသာ တအာင္း၊ ရခိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အပါအဝင္ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသား ၁၂ ဖြဲ႕၏ ညီလာခံကို “၀” ျပည္ ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ (UWSA) ဌာနခ်ဳပ္ တည္ရွိရာ ပန္ဆန္းၿမိဳ႕တြင္ ယေန႕ စတင္က်င္းပျပီျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ သတင္းယူရန္ ေရာက္ရွိလာေသာ ဧရာဝတီအဖြဲ႕အပါအဝင္ သတင္းစာဆရာမ်ားကို ဝ အရာရွိမ်ားက UWSA အေနျဖင့္ ပန္ဆန္းျမိဳ႕ကို "လုံးဝ ထိန္းခ်ဳပ္"ထားျပီး အမ်ားျပည္သူဝန္ေဆာင္မႈကို ေပးသည့္ "ျပီးျပည့္စံုေသာ အစိုးရစနစ္"ကို ထူေထာင္ထားေၾကာင္း ဆိုသည္။ ပန္ဆန္းသည္ ျမန္မာျပည္အေရွ႕ဖ်ား တ႐ုတ္နယ္စပ္တြင္ တည္ရွိသည္။

 https://www.facebook.com/IrrawaddyBurmese