Credit : Thet Zin Facebook
Credit: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=542786459416649&id=100010558989445
https://www.facebook.com/mgmg.soe.792/posts/931641116998808
————————————————
ေမာင္ေမာင္စိုး
BurmaDemocracy, 3 February 2018
• ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅-၁၉၈၀) အခန္း (၁၀) အပိုင္း (၆၁)
• ၁၀၁ စစ္ေဒသ
တရုတ္ျပည္မွ ျပန္ထြက္လာျပီး KIA ဌာနခ် ဳပ္သုိ့ အေရာက္တြင္ KIA ေခါင္းေဆာင္ လေထာ္ေဇာ္တူးႏွင့္ ဇခုံတိန့္ယင္းတိ့ု ေနာက္တၾကိမ္သေဘာ ထားကြဲလြဲမွဳ ထပ္မံျဖစ္ပြါးသည္။ လေထာ္ေဇာ္တူး ၏အကို KIO ဥကၠဌ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းမွာ ထိုစဥ္က ထိုင္းနယ္စပ္သုိ့ေရာက္ရွိေနသည္။ လေထာ္ ေဇာ္ဆိုင္းသည္ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္ ကူမင္တန္အပါ ကြန္ျမဴ နစ္ဆန့္က်င္ေရး အုပ္စုမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္မိျပီး အေမရိကန္အကူအညီရယူရန္ စိုင္းျပင္းေနသည္ျဖစ္ရာ တရုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ႏွင့္ CPB တိ့ု ပူးေပါင္းျခင္းမျပဳ ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ့ဲသည္။ လေထာ္ေဇာ္တူး တိ့ုကလည္း လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ အညီလုပ္ေဆာင္ရန္ သေဘာတူၾကသည္။
ဇခုံတိန့္ယင္းကေတာ့ တရုတ္ျပည္နယ္စပ္တြင္ ရပ္တည္ေနေသာ ၎တိ့ုအေနႏွင့္ တရုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ဆန့္က်င္ေရးလုပ္သည္မွာ မျဖစ္နိုင္၊ မိမိတိ့ု အတြက္ အက် ဳိ းယုတ္နိုင္သည္ဟုယူဆသည္။ တရုတ္ ၊ CPB တိ့ုႏွင့္ ေပါင္းရန္အားသန္သည္။ လေထာ္ေဇာ္တူးက လက္မခံ။ တခ်ိန္တည္းတြင္ တရုတ္ကအျပန္ လက္နက္တပ္ဆင္လာေသာ ဇခုံတိန့္ယင္း စစ္ေၾကာင္းအင္အား၁၂၀ ခန့္မွ အင္အား ၁၀၀ ခန့္၎၏ကြပ္ကဲမွဳေအာက္သုိ့ ေျပာင္းလိုက္ျပီး ဇခုံတိန့္ယင္းအား ဌာနခ် ဳပ္သုိ့ တပ္ေထာက္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊလိုက္ေတာ့သည္။
ဤအၾကိမ္တြင္ေတာ့ ဇခုံတိန့္ယင္းသည္ CPB ႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ KIA ဌာနခ် ဳပ္သုိ့ မေျပာင္းေရႊ့ျပီး ၎ေဒသ ဖီေမာ္သုိ့ျပန္၍ မိန္းမယူခြင့္ျပဳ ရန္လေထာ္ေဇာ္တူး ထံ ဟန္ေဆာင္ခြင့္တင္ျပီး ထြက္လာခ့ဲ သည္။ လေထာ္ေဇာ္တူးေခၚသြားေသာ ၎၏တပ္ဖြဲ့ဝင္မ်ားအား၎ေနာက္ လိုက္ခ့ဲရန္ လ်ွ ဳိ့ဝွက္အေၾကာင္းၾကားခ့ဲရာ ၎၏တပ္ဖြဲ့ဝင္ေဟာင္းမ်ားက လည္း လိုက္ပါလာခ့ဲၾကျပီး ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန့တြင္ ဖရယ္ ေတာင္ၾကား ( နယ္စပ္ေက်ာက္တိုင္ အမွတ္ ၅ ႏွင့္ ၆ အနီး ) မွ တရုတ္ျပည္ထဲ သုိ့ဝင္ေရာက္သည္။ဤသုိ့ျဖင့္ ဇခုံတိန့္ယင္းေခါင္းေဆာင္ေသာ အင္အား ၁၈၅ ဦးခန့္သည္ KIAမွ ပထမဆံုး စတင္ခြဲထြက္ခ့ဲၾကသည္။ ထိ့ုေနာက္ လေယာက္ ဇလြန္းဦးစီးသည့္ စစ္ေၾကာင္းမွ အင္အား ၂၀၀ ခန့္သည္၎ ၊ ပန္ဝါေတာင္ ၾကားတြင္ေနာက္ခ်န္ထားသည့္ အင္အား ၆၀ ခန့္သည္၎၊ စသည္ျဖင့္ ထပ္မံ၍ လိုက္ပါပူးေပါင္းခ့ဲၾကရာ စုစုေပါင္း အင္အား ၅၀၀ နီးပါး KIA မွ ခြဲထြက္၍ တရုတ္ျပည္သုိ့ ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။
ထိုအင္အားမ်ား KIA မွ ခြဲထြက္လာျခင္းသည္ တရုတ္ႏွင့္ေပါင္းေရး၊ မေပါင္းေရး၊ CPB ႏွင့္ ေပါင္းေရး မေပါင္းေရးဆိုသည့္ နိုင္ငံေရးအျမင္ကြဲလြဲမွဳ အျပင္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားအတြင္း လူမ် ဳိ းစုမ်ားၾကား ကြဲလြဲမွဳ မ်ားေၾကာင့္လည္း တစိတ္တပိုင္းပါဝင္ပုံရသည္။ ထိုစဥ္က KIA တြင္ ကခ်င္လူမ် ဳိ းမ်ားအတြင္း လူဦးေရအမ်ားစုျဖစ္ေသာ ဂ်င္းေဖါက လႊမ္းမိုးမွဳ ရွိျပီး က်န္လူမ် ဳိ းစုမ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡအတန္ငယ္ရွိေနသည္။ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ပူတာအို၊ ေခၚဘူဒဲ (ေခါင္လန္ဖူး ) ဘက္တြင္ KIA ႏွင့္ ရဝမ္တိ့ုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္။ ထိ့ုအတူ ေမချမစ္အေရွ့ဖက္ကမ္း ခ်ီေဗြ၊ ေဆာ့ေလာ္၊ ဖီေမာ္ေဒသသည္ လခ်ိတ္ႏွင့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့္ လေယာက္ဇလြန္းတိ့ုမွာ လခ်ိတ္ႏွင့္ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္ေပရာ ဂ်င္းေဖါတိ့ု၏ လႊမ္းမိုးမွဳ ေအာက္မွ ရုန္းထြက္လိုျခင္းသည္လည္း အေၾကာင္းတခ်က္ ျဖစ္ပုံ ရသည္။ သုိ့ႏွင့္ လခ်ိတ္တိုင္းရင္းသား ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသား လေယာက္ဇလြန္းတိ့ု ေခါင္းေဆာင္ေသာ လခ်ိတ္နွင့္ေလာ္ေဝၚ တပ္ဖြဲ့မ်ားႏွင့္ လခ်ိတ္ႏွင့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသားေဒသသည္ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသ အတြက္ ေရခံေျမခံ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထိ့ုအတူ ဇခံုတိန့္ယင္းသည္ KIA အတြက္ သစၥာေဖါက္တဦးျဖစ္ခ့ဲျပီး CPB အတြက္ သူရဲေကာင္းတဦးျဖစ္ခ့ဲေပ ေတာ့သည္။
တရုတ္ျပည္တြင္းသုိ့ေရာက္လာေသာ ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့္ လေယာက္ဇလြန္းဦးစီး အင္အားမ်ားထဲမွ အတန္ငယ္အသက္ၾကီးသူ ၆၀ ခန့္ကို ထုတ္ႏႈတ္၍ ေဒသလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေလ့က်င့္ျပီး က်န္အင္အားစု အားလုံးကို ထိန္ျခံဳ းျမိဳ့ အနီး ကူတုန္ရွိ ၁၀၅ တပ္ဖြဲ့ စခန္းတြင္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မွဳ ျပဳလုပ္ သည္ CPB ႏွင့္တရုတ္တိ့ု ပူးေပါင္းစီစဥ္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ၁၀၅ တပ္ဖြဲ့မွာ အိႏၵိယနိုင္ငံမွ အစိုးရအား ပုန္ကန္ေနသည့္ နာဂ တပ္ဖြဲ့မ်ားအားလည္း တရုတ္တိ့ု ေလ့က်င့္ေပး သည့္ စခန္းလည္းျဖစ္သည္။
ေလ့က်င့္မွဳ မ်ားျပီးဆံုးသည့္အခါ CPB ႏွင့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္မွ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားျဖင့္ အင္အားျဖည့္တင္းျပီး ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့ကို ျပန္လည္ဖြဲ့စည္း သည္။ ႏိုင္ငံေရးမွဴ းအျဖစ္ ရဲေဘာ္ဘိုစိန္ ( စစ္ခ်ြမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ တပ္မွဴ း ရဲေဘာ္ ဇခုံတိန့္ယင္း၊ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴ း ရဲေဘာ္ဆြန္လြတ္ေနာ္ ( ေကြ့က် ဳိ းရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ ဒုတပ္မွဴ းရဲေဘာ္လေယာက္ဇလြန္း၊ စစ္ဦးစီးမွဴ းရဲေဘာ္ထြန္းေမာင္ တိ့ုျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မွဳ ကို ဖြဲ့စည္းျပီး တပ္ဖြဲ့အား တပ္ခြဲ ၆ ခြဲျဖင့္ ဖြဲ့စည္းခ့ဲသည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္ေမလတြင္ ျမန္မာျပည္တြင္းသုိ့ ဖီေမာ္ေဒသမွ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုခ်ိန္ကာလက တရုတ္ျပည္တြင္း၌လည္း ထိန္ခ် ဳံးမွ သံလြင္ျမစ္ေဘးရွိ လုခိုး ( လီဆူးကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ် ဳပ္ေရးေဒသ) ထိသာ ကားလမ္းေပါက္ေသးသည္။ လုခိုးမွ တရုတ္ပိုင္ဖီေမာ္ထိ ကားလမ္းမေပါက္ ေသးေပ။ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့သည္ လုခိုးမွဖီေမာ္ေတာင္ေၾကာအား ျဖတ္၍ လမ္း ေလ်ွာက္ခ်ီတက္ကာ ဖီေမာ္ေဒသသုိ့ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၂ ရက္ေန့တြင္ စတင္ ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။
ထိုအခ်ိန္က ထိုေဒသရွိ အစိုးရတပ္စြဲထားသည့္ ထန္တုန္ႏွင့္ ဖ်င္လို့အား ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၅ ရက္တြင္ စတင္၍ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခ့ဲျပီး ၁၀၁ စစ္ေဒသအား စတင္ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ ထန္တုန္တိုက္ပြဲအျပီး ဖီေမာ္ရွိ ရဲစခန္းလည္းဆုတ္ခြါသြားရာ၁၀၁ စစ္ေဒသသည္ ထိုေဒသအား ငဇြန္ေဘာင္ ျမိဳ့ နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္၍စတင္ထိမ္းခ် ဳပ္နိုင္ခ့ဲသည္။ ထိုေနာက္ ေငါခ်မ္းခ ျမစ္ရိုးအတိုင္း ဆက္လက္လွဳ ပ္ရွားျပီး နယ္ေျမတိုးခ်ဲ့ခ့ဲသည္။ ေနာက္ပိုင္း အစိုးရတပ္ဖြဲ့မ်ားကျပန္လွန္ထိုးစစ္ဆင္လာခ့ဲျပီး ေငါ့ခ်မ္းခ ျမစ္ရိုးတေလ်ွာက္ အျပန္အလွန္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြါးျပီး တက္လိုက္ဆုတ္လိုက္ျဖင့္ စစ္ကစားေနခ့ဲ ၾကသည္။
၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသဌာနခ် ဳပ္အား ပန္ဝါေတာင္ၾကားသုိ့ ေျပာင္းေရႊ့ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ ပန္ဝါသုိ့ ဌာနခ် ဳပ္ေျပာင္းေရႊ့ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည့္ အေၾကာင္းတခ်က္မွာ တရုတ္မွ ေပးပိ့ုေသာ ေထာက္ပိ့ုပစၥည္းမ်ား လက္ခံရန္အတြက္ လြယ္ကူသည့္ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ ပန္ဝါ ေတာင္ၾကားသည္ ယူနန္ျပည္နယ္ ထိန္ခ် ဳံ းခရိုင္ျမိဳ့ ၏ ေျမာက္ဖက္တြင္ရွိျပီး ထိုစဥ္က ကားလမ္းၾကမ္းေပါက္ေနျပီျဖစ္သည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ကန္ပိုင္တီ ( ဆဒံုးျမိဳ့အေရွ့ဖက္ နယ္စပ္) သုိ့ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မ်ား စတင္ဝင္ေရာက္အေျခခ် လွဳပ္ရွားခ့ဲသည္။ ကန္ပိုင္တီေဒသသုိ့ ဝင္ေရာက္လာျခင္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဝိုင္းေမာ္ႏွင့္ခ်ီေဗြကားလမ္းတေလ်ာက္အား ထိမ္းခ် ဳပ္လွဳ ပ္ရွားနိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ ကန္ပိုင္တီသုိ့ ဝင္ေရာက္လာေသာ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ အစိုးရတပ္ဖြဲ့ မ်ားႏွင့္သာမက KIA ရင္း ၃ တပ္ဖြဲ့မ်ား၏ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္မွဳ ကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခ့ဲၾကရသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ KIA ႏွင့္ CPB တပ္ေပါင္းစုဖြဲ့နိုင္သည့္ အခါမွသာ အပစ္ရပ္ျပီး နယ္ေျမခြဲျခားသတ္မွတ္နိုင္ခ့ဲၾကသည္။
၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မ်ား ကန္ပိုင္တီသုိိ့ ဝင္ေရာက္အေျခခ်နိုင္ခ့ဲျပီးေနာက္ ဝိုင္းေမာ္၊ ခ်ီ ေဗြကားလမ္းကို ေကာင္းစြာေႏွာက္ယွက္တိုက္ခိုက္နိုင္ခ့ဲၾကသည္။ ငဇြန္ေဘာင္ေဒသသုိ့ ထိုးစစ္ဆင္မည့္ အစိုးရတပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ ျမစ္ၾကီးနား၊ ဝိုင္းေမာ္၊ ခ်ီေဗြ ကားလမ္းအတိုင္း လူ၊ လက္နက္၊ ရိကၡာမ်ားကို ျဖည့္တင္းေစလႊတ္ရသည္ျဖစ္ရာ ၁၀၁ စစ္ေဒသအတြက္ အဆိုပါလမ္းေၾကာင္း ျဖတ္ေတာက္ေရးသည္ အေရးပါသည္။ အဆိုပါလမ္းေၾကာင္းတေလ်ာက္ရွိ နမ့္မလီ၊ ဒြန္ဘန္၊ ေခ်ာင္းဆံု၊ ရွေငၚ၊ တံငါစခန္း၊ မန္ၾကိဳ င္စသည့္ ေနရာမ်ား စြာတြင္ အစိုးရတပ္ဖြဲ့မ်ားက လမ္းလုံျခံဳ ေရး၊ တံတားလုံျခံဳ ေရးမ်ားအတြက္ စခန္းေနရာယူထားခ့ဲရသည္။ ထိုစခန္းမ်ား တံတားအားလုံးလိုလိုအား ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့က အၾကိမ္ၾကိမ္ ဝင္ေရာက္ဝင္ေရာက္ေႏွာက္ယွက္တိုက္ခိုက္ျခင္း တံတားခ် ဳိ းျခင္းတိ့ုအား ျပဳ လုပ္နိုင္ခ့ဲၾကသည္။ အစိုးရ တပ္မ်ားအေနႏွင့္ ျမစ္ၾကီးနား အေျခစိုက္ ခလရ ၃၇ ၊ ခလရ ၅၈ ၊ မိုးညွင္းအေျခစိုက္ ခလရ ၁၅ တိ့ုႏွင့္ ၁၀၁ စစ္ေဒသတပ္ဖြဲ့မ်ား ရင္ဆိုင္ခ့ဲရသည္။
ထင္ရွားသည့္ တိုက္ပြဲအခ် ဳိ့မွာ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ီေဗြျမိဳ့ အနီးတြင္ ျဖစ္ပြါးေသာ ရွစ္ေဇာ္တိုက္ပြဲပါဝင္သည္။ ထိုတိုက္ပြဲတြင္ အစိုးရတပ္ဖက္မွ ၁၀ ေယာက္က် ျပီး ၄ ဦးဖမ္းဆီးရမိခ့ဲသည္။ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မွ ၂ ဦးဒဏ္ရာရရွိခ့ဲသည္။ ေနာင္ထပ္အက် အဆံုးမ်ားေသာ တိုက္ပြဲတခုမွာ ပန္ဝါႏွင့္ရွေငၚၾကားတြင္ ျဖစ္ပြါးေသာ မေကာင္တိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲျဖစ္သည္။
၁၉၇၂ ခုႏွစ္ မိုးမက်မီျဖစ္ပြါးေသာ တိုင္ပြဲျဖစ္သည္။ ခလရ ၁၅ ႏွင့္ ခလရ ၅၈ တိ့ု၏စခန္းျဖစ္သည္။ အစိုးရတပ္ဖက္မွ ၂၀ခန့္က်ျပီး သုံ့ပမ္း ၂၀ ခန့္ဖမ္းဆီး ရမိသည္။ ၇၅ မမ ေနာက္ပြင့္တလက္အပါ လက္နက္မ် ဳိ းစုံ ၅၀ ခန့္သိမ္း ဆည္းရမိခ့ဲသည္။ ၁၀၁ ဖက္မွလည္း တပ္ခြဲနိုင္ငံေရးမွဴ းရဲေဘာ္ ေနာ္ဆိုင္း (ေကြ့က် ဳိ းရဲေဘာ္ေဟာင္း) အပါ ၊ ဒုခြဲမွဴ း၊ တပ္စုမွဴ းမ်ားအပါ ၁၀ ဦးခန့္ က်ဆံုးခ့ဲသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေဆာ့ေလာ္ျမိဳ့ အားတိုက္ခိုက္ ခ့ဲသည္။ အစိုးရတပ္ႏွင့္ရဲမွ ၁၀ ေယာက္ခန့္က် ဆံုးျပီး ၄ ဦးဖမ္းမိကာ လက္နက္ ၂၀ ခန့္သိမ္းဆည္းရမိခ့ဲသည္။ ၁၉၇၅ ႏွင့္ ၁၉၇၆ မ်ားတြင္လည္း ရွစ္ေဇာ္၊ ေဆာ့ေလာ္ႏွင့္ ခ်ီေဗြ၊ ဝိုင္းေမာ္ကားလမ္းတိ့ုတြင္ တိုက္ပြဲငယ္မ်ားစြာျဖစ္ပြါးခ့ဲေသးသည္။
ထိုအခိ်ိန္တြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသ၌ အင္အား ၇၀၀ ေက်ာ္ခန့္အထိရွိလာျပီး တပ္ရင္း ၃ ရင္း၊ လက္နက္ၾကီးတပ္ခြဲတခြဲ၊ အမ် ဳိ းသမီးတပ္ခြဲတခြဲလည္း ဖြဲ့စည္းခ့ဲျပီး စစ္ေျမျပင္ေထာက္ကူျပဳ ရန္စီစဥ္ခ့ဲသည္။ ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၂ ရင္းကို အဓိက ကန္ပိုင္တီေဒသမွတဆင့္ ဝိုင္းေမာ္ ၊ ခ်ီေဗြကားလမ္း တေလ်ာက္ လွဳ ပ္ရွားေစခ့ဲသည္။
ေဒသအုပ္ခ် ဳပ္ေရးအတြက္ ကန္ပိုင္တီ အေျချပဳ သည့္ ဆဒံုးျမိဳ့ နယ္၊ ဝိုင္းေမာ္ ၊ ခ်ီေဗြကားလမ္းတေလ်ာက္၌ မန္ၾကိဳ င္ျမိဳ့နယ္၊ ပန္ဝါအေျချပဳ သည့္ ခ်ီေဗြျမိဳ့ နယ္၊ ေငါခ်မ္းချမစ္အထက္ပိုင္းအား ငဇြန္ေဘာင္ျမိဳ့ နယ္၊ ေငါခ်မ္းခ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းအား ေဆာ့ေလာျမိဳ့ နယ္၊ အီေမာဘြမ္ေျမာက္ဖက္ျခမ္းအား မန္က်ီ ျမိဳ့ နယ္ဟု အုပ္ခ် ဳပ္ေရးျမိဳ့ နယ္မ်ားဖြဲ့စည္းခ့ဲသည္။ အထက္ပါ အေျခ အေနသည္ ၁၉၇၇/၇၈ ခန့္က ပန္ဝါအေျခစိုက္သည့္ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသ၏ အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။
၁၀၁ စစ္ေဒသအတြက္ ၾကီးမားသည့္အခက္အခဲမွာ ျပင္းထန္သည့္ ရာသီဥတုျဖစ္သည္။ ေဒသတြင္း ေပတေသာင္းေက်ာ္ျမင့္သည့္ ေတာင္တန္းမ်ားသည္ အစဥ္ျမဲလို ေရခဲဖုန္းလႊမ္းေနသည္။ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ေရခဲေတာင္မ်ားက တလက္လက္ေတာက္ပေန၍ ထိုေတာင္မ်ားအား မွန္ေတာင္ဟုေဒသခံမ်ားက ေခၚၾကသည္။ နယ္စပ္ေက်ာက္တိုင္ အမွတ္ ၄ တြင္ရွိသည့္ ပန္ဝါ ေတာင္ၾကားပင္လ်င္ ေပ ၇၀၀၀ ေက်ာ္ျမင့္သည္။ ေဆာင္းရာသီတြင္ ဆီးႏွင္းမ်ား ဖံုးလႊမ္း၍ ျမက္ပင္၊ ငွက္ေပ်ာပင္မ်ား ႏွင္းကိုက္၍ ေသဆံုးၾကသည္။ ရိကၡာရွားပါးျပီး ထင္းရူးေတာမ်ားသာဖုံးလႊမ္းေနသည္။ ေဆာင္းတြင္း၌ တေတာလုံး တေတာင္လုံး ဆီးႏွင္းျဖဴ မ်ားဖံုးလႊမ္းေနျပီ ဂ်ီ က့ဲသုိ့ေတာေကာင္မ်ားပင္ ျဖဴ ေဖြးေနသည္။ က်န္ရွမ္းျပည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ အေျခခံေဒသမ်ားလည္း ေအးျမသည္ဆိုေပမင့္ ပန္ဝါေဒသေတာ့ မမွီေပ။ ေဒသခံ လခ်ိတ္၊ ေလာ္ေဝၚရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္၍သာ ဆိုးဝါးသည့္ ရာသီဥတုကို ခံႏိုင္ရည္ရွွိသည္ဟုဆိုရပါမည္။
ထိ့ုျပင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသသည္ နယ္စပ္ေဒသရွိတပ္ဖြဲ့ျဖစ္ေသာ္လည္း ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ထိ CPB မွ လက္နက္ခဲယမ္းႏွင့္ စစ္ယူနီေဖါင္း တပ္ဆင္ေပးေသာ္လည္း ရိကၡာဆန္ႏွင့္ ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံျခင္းမရွိ၍ ေဒသခံ လူထုထံမွ အခြန္အေကာက္ျဖင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရသည့္တပ္ဖြဲ့ျဖစ္သည္။ ေဒသခံ လူထုမွာလည္း မ်ားစြာၾကြယ္ဝျခင္း မရွိ၍ ကနဦးကာလမ်ားတြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသမွ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ ရိကၡာႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ခ် ဳိ့ခ် ဳိ့င့ဲင့ဲ ျဖတ္သန္းခ့ဲရသည္။
၁၉၇၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း တပ္အင္အား တစတစၾကီးထြားလာျပီးေနာက္မွသာ ဗဟိုမွ ရိကၡာေထာက္ပ့ံခ့ဲသည္။ ထိ့ုျပင္ စစ္ဆင္ေရးစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ လက္နက္ ခဲယမ္းေထာက္ပ့ံမွဳ မ်ားလည္း ဗဟိုမွထိမ္းခ် ဳပ္ထားျပီး ဗဟိုခြင့္ျပဳ ခ်က္ႏွင့္သာ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိၾကသည္။ KIA မွ ခြဲထြက္လာသည့္ တပ္ဖြဲ့ျဖစ္၍ CPB ဗဟိုမွ အျပည့္အဝ ယုံၾကည္မွဳ မရွိေသး၍ေလာ စဥ္းစားဘြယ္ျဖစ္သည္။
မည္သုိ့ပင္ျဖစ္ေစ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကာလပိုင္းတြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသတပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ ဖီေမာ္၊ ဂါလန္၊ ကန္ဖန္ေဒသ၊ ပန္ဝါေတာင္ၾကားႏွင့္ ကန္ပိုင္တီတိ့ုတြင္ စတင္အေျချပဳ နိုင္ခ့ဲျပီး ခီ်ေဗြႏွင့္ ဝိုင္းေမာ္ၾကားကားလမ္းအား ထိမ္းခ် ဳပ္ ေႏွာက္ယွက္နိုင္ခ့ဲျပီ ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး
https://www.facebook.com/mgmg.soe.792/posts/931641116998808
(U) Mg Mg Soe’s Facebook မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ #BurmaDemocracy
————————————————
ေမာင္ေမာင္စိုး
BurmaDemocracy, 3 February 2018
• ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား (၁၉၇၅-၁၉၈၀) အခန္း (၁၀) အပိုင္း (၆၁)
• ၁၀၁ စစ္ေဒသ
တရုတ္ျပည္မွ ျပန္ထြက္လာျပီး KIA ဌာနခ် ဳပ္သုိ့ အေရာက္တြင္ KIA ေခါင္းေဆာင္ လေထာ္ေဇာ္တူးႏွင့္ ဇခုံတိန့္ယင္းတိ့ု ေနာက္တၾကိမ္သေဘာ ထားကြဲလြဲမွဳ ထပ္မံျဖစ္ပြါးသည္။ လေထာ္ေဇာ္တူး ၏အကို KIO ဥကၠဌ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းမွာ ထိုစဥ္က ထိုင္းနယ္စပ္သုိ့ေရာက္ရွိေနသည္။ လေထာ္ ေဇာ္ဆိုင္းသည္ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္ ကူမင္တန္အပါ ကြန္ျမဴ နစ္ဆန့္က်င္ေရး အုပ္စုမ်ားႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္မိျပီး အေမရိကန္အကူအညီရယူရန္ စိုင္းျပင္းေနသည္ျဖစ္ရာ တရုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ႏွင့္ CPB တိ့ု ပူးေပါင္းျခင္းမျပဳ ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ့ဲသည္။ လေထာ္ေဇာ္တူး တိ့ုကလည္း လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ အညီလုပ္ေဆာင္ရန္ သေဘာတူၾကသည္။
ဇခုံတိန့္ယင္းကေတာ့ တရုတ္ျပည္နယ္စပ္တြင္ ရပ္တည္ေနေသာ ၎တိ့ုအေနႏွင့္ တရုတ္ကြန္ျမဴ နစ္ဆန့္က်င္ေရးလုပ္သည္မွာ မျဖစ္နိုင္၊ မိမိတိ့ု အတြက္ အက် ဳိ းယုတ္နိုင္သည္ဟုယူဆသည္။ တရုတ္ ၊ CPB တိ့ုႏွင့္ ေပါင္းရန္အားသန္သည္။ လေထာ္ေဇာ္တူးက လက္မခံ။ တခ်ိန္တည္းတြင္ တရုတ္ကအျပန္ လက္နက္တပ္ဆင္လာေသာ ဇခုံတိန့္ယင္း စစ္ေၾကာင္းအင္အား၁၂၀ ခန့္မွ အင္အား ၁၀၀ ခန့္၎၏ကြပ္ကဲမွဳေအာက္သုိ့ ေျပာင္းလိုက္ျပီး ဇခုံတိန့္ယင္းအား ဌာနခ် ဳပ္သုိ့ တပ္ေထာက္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊလိုက္ေတာ့သည္။
ဤအၾကိမ္တြင္ေတာ့ ဇခုံတိန့္ယင္းသည္ CPB ႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ KIA ဌာနခ် ဳပ္သုိ့ မေျပာင္းေရႊ့ျပီး ၎ေဒသ ဖီေမာ္သုိ့ျပန္၍ မိန္းမယူခြင့္ျပဳ ရန္လေထာ္ေဇာ္တူး ထံ ဟန္ေဆာင္ခြင့္တင္ျပီး ထြက္လာခ့ဲ သည္။ လေထာ္ေဇာ္တူးေခၚသြားေသာ ၎၏တပ္ဖြဲ့ဝင္မ်ားအား၎ေနာက္ လိုက္ခ့ဲရန္ လ်ွ ဳိ့ဝွက္အေၾကာင္းၾကားခ့ဲရာ ၎၏တပ္ဖြဲ့ဝင္ေဟာင္းမ်ားက လည္း လိုက္ပါလာခ့ဲၾကျပီး ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၅ ရက္ေန့တြင္ ဖရယ္ ေတာင္ၾကား ( နယ္စပ္ေက်ာက္တိုင္ အမွတ္ ၅ ႏွင့္ ၆ အနီး ) မွ တရုတ္ျပည္ထဲ သုိ့ဝင္ေရာက္သည္။ဤသုိ့ျဖင့္ ဇခုံတိန့္ယင္းေခါင္းေဆာင္ေသာ အင္အား ၁၈၅ ဦးခန့္သည္ KIAမွ ပထမဆံုး စတင္ခြဲထြက္ခ့ဲၾကသည္။ ထိ့ုေနာက္ လေယာက္ ဇလြန္းဦးစီးသည့္ စစ္ေၾကာင္းမွ အင္အား ၂၀၀ ခန့္သည္၎ ၊ ပန္ဝါေတာင္ ၾကားတြင္ေနာက္ခ်န္ထားသည့္ အင္အား ၆၀ ခန့္သည္၎၊ စသည္ျဖင့္ ထပ္မံ၍ လိုက္ပါပူးေပါင္းခ့ဲၾကရာ စုစုေပါင္း အင္အား ၅၀၀ နီးပါး KIA မွ ခြဲထြက္၍ တရုတ္ျပည္သုိ့ ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။
ထိုအင္အားမ်ား KIA မွ ခြဲထြက္လာျခင္းသည္ တရုတ္ႏွင့္ေပါင္းေရး၊ မေပါင္းေရး၊ CPB ႏွင့္ ေပါင္းေရး မေပါင္းေရးဆိုသည့္ နိုင္ငံေရးအျမင္ကြဲလြဲမွဳ အျပင္ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားအတြင္း လူမ် ဳိ းစုမ်ားၾကား ကြဲလြဲမွဳ မ်ားေၾကာင့္လည္း တစိတ္တပိုင္းပါဝင္ပုံရသည္။ ထိုစဥ္က KIA တြင္ ကခ်င္လူမ် ဳိ းမ်ားအတြင္း လူဦးေရအမ်ားစုျဖစ္ေသာ ဂ်င္းေဖါက လႊမ္းမိုးမွဳ ရွိျပီး က်န္လူမ် ဳိ းစုမ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡအတန္ငယ္ရွိေနသည္။ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ပူတာအို၊ ေခၚဘူဒဲ (ေခါင္လန္ဖူး ) ဘက္တြင္ KIA ႏွင့္ ရဝမ္တိ့ုတိုက္ပြဲျဖစ္ပြါးခ့ဲသည္။ ထိ့ုအတူ ေမချမစ္အေရွ့ဖက္ကမ္း ခ်ီေဗြ၊ ေဆာ့ေလာ္၊ ဖီေမာ္ေဒသသည္ လခ်ိတ္ႏွင့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့္ လေယာက္ဇလြန္းတိ့ုမွာ လခ်ိတ္ႏွင့္ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္ေပရာ ဂ်င္းေဖါတိ့ု၏ လႊမ္းမိုးမွဳ ေအာက္မွ ရုန္းထြက္လိုျခင္းသည္လည္း အေၾကာင္းတခ်က္ ျဖစ္ပုံ ရသည္။ သုိ့ႏွင့္ လခ်ိတ္တိုင္းရင္းသား ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသား လေယာက္ဇလြန္းတိ့ု ေခါင္းေဆာင္ေသာ လခ်ိတ္နွင့္ေလာ္ေဝၚ တပ္ဖြဲ့မ်ားႏွင့္ လခ်ိတ္ႏွင့္ ေလာ္ေဝၚတိုင္းရင္းသားေဒသသည္ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသ အတြက္ ေရခံေျမခံ ျဖစ္လာေတာ့သည္။ ထိ့ုအတူ ဇခံုတိန့္ယင္းသည္ KIA အတြက္ သစၥာေဖါက္တဦးျဖစ္ခ့ဲျပီး CPB အတြက္ သူရဲေကာင္းတဦးျဖစ္ခ့ဲေပ ေတာ့သည္။
တရုတ္ျပည္တြင္းသုိ့ေရာက္လာေသာ ဇခုံတိန့္ယင္းႏွင့္ လေယာက္ဇလြန္းဦးစီး အင္အားမ်ားထဲမွ အတန္ငယ္အသက္ၾကီးသူ ၆၀ ခန့္ကို ထုတ္ႏႈတ္၍ ေဒသလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ေလ့က်င့္ျပီး က်န္အင္အားစု အားလုံးကို ထိန္ျခံဳ းျမိဳ့ အနီး ကူတုန္ရွိ ၁၀၅ တပ္ဖြဲ့ စခန္းတြင္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မွဳ ျပဳလုပ္ သည္ CPB ႏွင့္တရုတ္တိ့ု ပူးေပါင္းစီစဥ္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ၁၀၅ တပ္ဖြဲ့မွာ အိႏၵိယနိုင္ငံမွ အစိုးရအား ပုန္ကန္ေနသည့္ နာဂ တပ္ဖြဲ့မ်ားအားလည္း တရုတ္တိ့ု ေလ့က်င့္ေပး သည့္ စခန္းလည္းျဖစ္သည္။
ေလ့က်င့္မွဳ မ်ားျပီးဆံုးသည့္အခါ CPB ႏွင့္ ဗိုလ္ေနာ္ဆိုင္းတပ္မွ ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားျဖင့္ အင္အားျဖည့္တင္းျပီး ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့ကို ျပန္လည္ဖြဲ့စည္း သည္။ ႏိုင္ငံေရးမွဴ းအျဖစ္ ရဲေဘာ္ဘိုစိန္ ( စစ္ခ်ြမ္းရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ တပ္မွဴ း ရဲေဘာ္ ဇခုံတိန့္ယင္း၊ ဒုနိုင္ငံေရးမွဴ း ရဲေဘာ္ဆြန္လြတ္ေနာ္ ( ေကြ့က် ဳိ းရဲေဘာ္ေဟာင္း)၊ ဒုတပ္မွဴ းရဲေဘာ္လေယာက္ဇလြန္း၊ စစ္ဦးစီးမွဴ းရဲေဘာ္ထြန္းေမာင္ တိ့ုျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မွဳ ကို ဖြဲ့စည္းျပီး တပ္ဖြဲ့အား တပ္ခြဲ ၆ ခြဲျဖင့္ ဖြဲ့စည္းခ့ဲသည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္ေမလတြင္ ျမန္မာျပည္တြင္းသုိ့ ဖီေမာ္ေဒသမွ ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုခ်ိန္ကာလက တရုတ္ျပည္တြင္း၌လည္း ထိန္ခ် ဳံးမွ သံလြင္ျမစ္ေဘးရွိ လုခိုး ( လီဆူးကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ် ဳပ္ေရးေဒသ) ထိသာ ကားလမ္းေပါက္ေသးသည္။ လုခိုးမွ တရုတ္ပိုင္ဖီေမာ္ထိ ကားလမ္းမေပါက္ ေသးေပ။ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့သည္ လုခိုးမွဖီေမာ္ေတာင္ေၾကာအား ျဖတ္၍ လမ္း ေလ်ွာက္ခ်ီတက္ကာ ဖီေမာ္ေဒသသုိ့ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၂ ရက္ေန့တြင္ စတင္ ဝင္ေရာက္ခ့ဲသည္။
ထိုအခ်ိန္က ထိုေဒသရွိ အစိုးရတပ္စြဲထားသည့္ ထန္တုန္ႏွင့္ ဖ်င္လို့အား ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၅ ရက္တြင္ စတင္၍ ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ခ့ဲျပီး ၁၀၁ စစ္ေဒသအား စတင္ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ ထန္တုန္တိုက္ပြဲအျပီး ဖီေမာ္ရွိ ရဲစခန္းလည္းဆုတ္ခြါသြားရာ၁၀၁ စစ္ေဒသသည္ ထိုေဒသအား ငဇြန္ေဘာင္ ျမိဳ့ နယ္အျဖစ္ သတ္မွတ္၍စတင္ထိမ္းခ် ဳပ္နိုင္ခ့ဲသည္။ ထိုေနာက္ ေငါခ်မ္းခ ျမစ္ရိုးအတိုင္း ဆက္လက္လွဳ ပ္ရွားျပီး နယ္ေျမတိုးခ်ဲ့ခ့ဲသည္။ ေနာက္ပိုင္း အစိုးရတပ္ဖြဲ့မ်ားကျပန္လွန္ထိုးစစ္ဆင္လာခ့ဲျပီး ေငါ့ခ်မ္းခ ျမစ္ရိုးတေလ်ွာက္ အျပန္အလွန္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြါးျပီး တက္လိုက္ဆုတ္လိုက္ျဖင့္ စစ္ကစားေနခ့ဲ ၾကသည္။
၁၉၇၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသဌာနခ် ဳပ္အား ပန္ဝါေတာင္ၾကားသုိ့ ေျပာင္းေရႊ့ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည္။ ပန္ဝါသုိ့ ဌာနခ် ဳပ္ေျပာင္းေရႊ့ဖြင့္လွစ္ခ့ဲသည့္ အေၾကာင္းတခ်က္မွာ တရုတ္မွ ေပးပိ့ုေသာ ေထာက္ပိ့ုပစၥည္းမ်ား လက္ခံရန္အတြက္ လြယ္ကူသည့္ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။ ပန္ဝါ ေတာင္ၾကားသည္ ယူနန္ျပည္နယ္ ထိန္ခ် ဳံ းခရိုင္ျမိဳ့ ၏ ေျမာက္ဖက္တြင္ရွိျပီး ထိုစဥ္က ကားလမ္းၾကမ္းေပါက္ေနျပီျဖစ္သည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ကန္ပိုင္တီ ( ဆဒံုးျမိဳ့အေရွ့ဖက္ နယ္စပ္) သုိ့ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မ်ား စတင္ဝင္ေရာက္အေျခခ် လွဳပ္ရွားခ့ဲသည္။ ကန္ပိုင္တီေဒသသုိ့ ဝင္ေရာက္လာျခင္းမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဝိုင္းေမာ္ႏွင့္ခ်ီေဗြကားလမ္းတေလ်ာက္အား ထိမ္းခ် ဳပ္လွဳ ပ္ရွားနိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ ကန္ပိုင္တီသုိ့ ဝင္ေရာက္လာေသာ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ အစိုးရတပ္ဖြဲ့ မ်ားႏွင့္သာမက KIA ရင္း ၃ တပ္ဖြဲ့မ်ား၏ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္မွဳ ကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခ့ဲၾကရသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ KIA ႏွင့္ CPB တပ္ေပါင္းစုဖြဲ့နိုင္သည့္ အခါမွသာ အပစ္ရပ္ျပီး နယ္ေျမခြဲျခားသတ္မွတ္နိုင္ခ့ဲၾကသည္။
၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မ်ား ကန္ပိုင္တီသုိိ့ ဝင္ေရာက္အေျခခ်နိုင္ခ့ဲျပီးေနာက္ ဝိုင္းေမာ္၊ ခ်ီ ေဗြကားလမ္းကို ေကာင္းစြာေႏွာက္ယွက္တိုက္ခိုက္နိုင္ခ့ဲၾကသည္။ ငဇြန္ေဘာင္ေဒသသုိ့ ထိုးစစ္ဆင္မည့္ အစိုးရတပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ ျမစ္ၾကီးနား၊ ဝိုင္းေမာ္၊ ခ်ီေဗြ ကားလမ္းအတိုင္း လူ၊ လက္နက္၊ ရိကၡာမ်ားကို ျဖည့္တင္းေစလႊတ္ရသည္ျဖစ္ရာ ၁၀၁ စစ္ေဒသအတြက္ အဆိုပါလမ္းေၾကာင္း ျဖတ္ေတာက္ေရးသည္ အေရးပါသည္။ အဆိုပါလမ္းေၾကာင္းတေလ်ာက္ရွိ နမ့္မလီ၊ ဒြန္ဘန္၊ ေခ်ာင္းဆံု၊ ရွေငၚ၊ တံငါစခန္း၊ မန္ၾကိဳ င္စသည့္ ေနရာမ်ား စြာတြင္ အစိုးရတပ္ဖြဲ့မ်ားက လမ္းလုံျခံဳ ေရး၊ တံတားလုံျခံဳ ေရးမ်ားအတြက္ စခန္းေနရာယူထားခ့ဲရသည္။ ထိုစခန္းမ်ား တံတားအားလုံးလိုလိုအား ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့က အၾကိမ္ၾကိမ္ ဝင္ေရာက္ဝင္ေရာက္ေႏွာက္ယွက္တိုက္ခိုက္ျခင္း တံတားခ် ဳိ းျခင္းတိ့ုအား ျပဳ လုပ္နိုင္ခ့ဲၾကသည္။ အစိုးရ တပ္မ်ားအေနႏွင့္ ျမစ္ၾကီးနား အေျခစိုက္ ခလရ ၃၇ ၊ ခလရ ၅၈ ၊ မိုးညွင္းအေျခစိုက္ ခလရ ၁၅ တိ့ုႏွင့္ ၁၀၁ စစ္ေဒသတပ္ဖြဲ့မ်ား ရင္ဆိုင္ခ့ဲရသည္။
ထင္ရွားသည့္ တိုက္ပြဲအခ် ဳိ့မွာ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္တြင္ ခ်ီေဗြျမိဳ့ အနီးတြင္ ျဖစ္ပြါးေသာ ရွစ္ေဇာ္တိုက္ပြဲပါဝင္သည္။ ထိုတိုက္ပြဲတြင္ အစိုးရတပ္ဖက္မွ ၁၀ ေယာက္က် ျပီး ၄ ဦးဖမ္းဆီးရမိခ့ဲသည္။ ၁၀၁ တပ္ဖြဲ့မွ ၂ ဦးဒဏ္ရာရရွိခ့ဲသည္။ ေနာင္ထပ္အက် အဆံုးမ်ားေသာ တိုက္ပြဲတခုမွာ ပန္ဝါႏွင့္ရွေငၚၾကားတြင္ ျဖစ္ပြါးေသာ မေကာင္တိုက္ပြဲျဖစ္သည္။ စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲျဖစ္သည္။
၁၉၇၂ ခုႏွစ္ မိုးမက်မီျဖစ္ပြါးေသာ တိုင္ပြဲျဖစ္သည္။ ခလရ ၁၅ ႏွင့္ ခလရ ၅၈ တိ့ု၏စခန္းျဖစ္သည္။ အစိုးရတပ္ဖက္မွ ၂၀ခန့္က်ျပီး သုံ့ပမ္း ၂၀ ခန့္ဖမ္းဆီး ရမိသည္။ ၇၅ မမ ေနာက္ပြင့္တလက္အပါ လက္နက္မ် ဳိ းစုံ ၅၀ ခန့္သိမ္း ဆည္းရမိခ့ဲသည္။ ၁၀၁ ဖက္မွလည္း တပ္ခြဲနိုင္ငံေရးမွဴ းရဲေဘာ္ ေနာ္ဆိုင္း (ေကြ့က် ဳိ းရဲေဘာ္ေဟာင္း) အပါ ၊ ဒုခြဲမွဴ း၊ တပ္စုမွဴ းမ်ားအပါ ၁၀ ဦးခန့္ က်ဆံုးခ့ဲသည္။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလတြင္ ေဆာ့ေလာ္ျမိဳ့ အားတိုက္ခိုက္ ခ့ဲသည္။ အစိုးရတပ္ႏွင့္ရဲမွ ၁၀ ေယာက္ခန့္က် ဆံုးျပီး ၄ ဦးဖမ္းမိကာ လက္နက္ ၂၀ ခန့္သိမ္းဆည္းရမိခ့ဲသည္။ ၁၉၇၅ ႏွင့္ ၁၉၇၆ မ်ားတြင္လည္း ရွစ္ေဇာ္၊ ေဆာ့ေလာ္ႏွင့္ ခ်ီေဗြ၊ ဝိုင္းေမာ္ကားလမ္းတိ့ုတြင္ တိုက္ပြဲငယ္မ်ားစြာျဖစ္ပြါးခ့ဲေသးသည္။
ထိုအခိ်ိန္တြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသ၌ အင္အား ၇၀၀ ေက်ာ္ခန့္အထိရွိလာျပီး တပ္ရင္း ၃ ရင္း၊ လက္နက္ၾကီးတပ္ခြဲတခြဲ၊ အမ် ဳိ းသမီးတပ္ခြဲတခြဲလည္း ဖြဲ့စည္းခ့ဲျပီး စစ္ေျမျပင္ေထာက္ကူျပဳ ရန္စီစဥ္ခ့ဲသည္။ ေျခလ်င္တပ္ရင္း ၂ ရင္းကို အဓိက ကန္ပိုင္တီေဒသမွတဆင့္ ဝိုင္းေမာ္ ၊ ခ်ီေဗြကားလမ္း တေလ်ာက္ လွဳ ပ္ရွားေစခ့ဲသည္။
ေဒသအုပ္ခ် ဳပ္ေရးအတြက္ ကန္ပိုင္တီ အေျချပဳ သည့္ ဆဒံုးျမိဳ့ နယ္၊ ဝိုင္းေမာ္ ၊ ခ်ီေဗြကားလမ္းတေလ်ာက္၌ မန္ၾကိဳ င္ျမိဳ့နယ္၊ ပန္ဝါအေျချပဳ သည့္ ခ်ီေဗြျမိဳ့ နယ္၊ ေငါခ်မ္းချမစ္အထက္ပိုင္းအား ငဇြန္ေဘာင္ျမိဳ့ နယ္၊ ေငါခ်မ္းခ ျမစ္ေအာက္ပိုင္းအား ေဆာ့ေလာျမိဳ့ နယ္၊ အီေမာဘြမ္ေျမာက္ဖက္ျခမ္းအား မန္က်ီ ျမိဳ့ နယ္ဟု အုပ္ခ် ဳပ္ေရးျမိဳ့ နယ္မ်ားဖြဲ့စည္းခ့ဲသည္။ အထက္ပါ အေျခ အေနသည္ ၁၉၇၇/၇၈ ခန့္က ပန္ဝါအေျခစိုက္သည့္ CPB ၁၀၁ စစ္ေဒသ၏ အေျခအေနျဖစ္ပါသည္။
၁၀၁ စစ္ေဒသအတြက္ ၾကီးမားသည့္အခက္အခဲမွာ ျပင္းထန္သည့္ ရာသီဥတုျဖစ္သည္။ ေဒသတြင္း ေပတေသာင္းေက်ာ္ျမင့္သည့္ ေတာင္တန္းမ်ားသည္ အစဥ္ျမဲလို ေရခဲဖုန္းလႊမ္းေနသည္။ ေနေရာင္ေအာက္တြင္ ေရခဲေတာင္မ်ားက တလက္လက္ေတာက္ပေန၍ ထိုေတာင္မ်ားအား မွန္ေတာင္ဟုေဒသခံမ်ားက ေခၚၾကသည္။ နယ္စပ္ေက်ာက္တိုင္ အမွတ္ ၄ တြင္ရွိသည့္ ပန္ဝါ ေတာင္ၾကားပင္လ်င္ ေပ ၇၀၀၀ ေက်ာ္ျမင့္သည္။ ေဆာင္းရာသီတြင္ ဆီးႏွင္းမ်ား ဖံုးလႊမ္း၍ ျမက္ပင္၊ ငွက္ေပ်ာပင္မ်ား ႏွင္းကိုက္၍ ေသဆံုးၾကသည္။ ရိကၡာရွားပါးျပီး ထင္းရူးေတာမ်ားသာဖုံးလႊမ္းေနသည္။ ေဆာင္းတြင္း၌ တေတာလုံး တေတာင္လုံး ဆီးႏွင္းျဖဴ မ်ားဖံုးလႊမ္းေနျပီ ဂ်ီ က့ဲသုိ့ေတာေကာင္မ်ားပင္ ျဖဴ ေဖြးေနသည္။ က်န္ရွမ္းျပည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ အေျခခံေဒသမ်ားလည္း ေအးျမသည္ဆိုေပမင့္ ပန္ဝါေဒသေတာ့ မမွီေပ။ ေဒသခံ လခ်ိတ္၊ ေလာ္ေဝၚရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္၍သာ ဆိုးဝါးသည့္ ရာသီဥတုကို ခံႏိုင္ရည္ရွွိသည္ဟုဆိုရပါမည္။
ထိ့ုျပင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသသည္ နယ္စပ္ေဒသရွိတပ္ဖြဲ့ျဖစ္ေသာ္လည္း ၁၉၆၃ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ထိ CPB မွ လက္နက္ခဲယမ္းႏွင့္ စစ္ယူနီေဖါင္း တပ္ဆင္ေပးေသာ္လည္း ရိကၡာဆန္ႏွင့္ ေငြေၾကးေထာက္ပ့ံျခင္းမရွိ၍ ေဒသခံ လူထုထံမွ အခြန္အေကာက္ျဖင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရသည့္တပ္ဖြဲ့ျဖစ္သည္။ ေဒသခံ လူထုမွာလည္း မ်ားစြာၾကြယ္ဝျခင္း မရွိ၍ ကနဦးကာလမ်ားတြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသမွ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ ရိကၡာႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ခ် ဳိ့ခ် ဳိ့င့ဲင့ဲ ျဖတ္သန္းခ့ဲရသည္။
၁၉၇၃ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း တပ္အင္အား တစတစၾကီးထြားလာျပီးေနာက္မွသာ ဗဟိုမွ ရိကၡာေထာက္ပ့ံခ့ဲသည္။ ထိ့ုျပင္ စစ္ဆင္ေရးစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ လက္နက္ ခဲယမ္းေထာက္ပ့ံမွဳ မ်ားလည္း ဗဟိုမွထိမ္းခ် ဳပ္ထားျပီး ဗဟိုခြင့္ျပဳ ခ်က္ႏွင့္သာ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိၾကသည္။ KIA မွ ခြဲထြက္လာသည့္ တပ္ဖြဲ့ျဖစ္၍ CPB ဗဟိုမွ အျပည့္အဝ ယုံၾကည္မွဳ မရွိေသး၍ေလာ စဥ္းစားဘြယ္ျဖစ္သည္။
မည္သုိ့ပင္ျဖစ္ေစ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ကာလပိုင္းတြင္ ၁၀၁ စစ္ေဒသတပ္ဖြဲ့မ်ားသည္ ဖီေမာ္၊ ဂါလန္၊ ကန္ဖန္ေဒသ၊ ပန္ဝါေတာင္ၾကားႏွင့္ ကန္ပိုင္တီတိ့ုတြင္ စတင္အေျချပဳ နိုင္ခ့ဲျပီး ခီ်ေဗြႏွင့္ ဝိုင္းေမာ္ၾကားကားလမ္းအား ထိမ္းခ် ဳပ္ ေႏွာက္ယွက္နိုင္ခ့ဲျပီ ျဖစ္သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး
https://www.facebook.com/mgmg.soe.792/posts/931641116998808
(U) Mg Mg Soe’s Facebook မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။ #BurmaDemocracy
Credit: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=542786459416649&id=100010558989445
No comments:
Post a Comment