Friday, April 4, 2014

Suvarnabuhmi = သုဝဏၰဘူမိ။



တဘက္ယိုးဒယားနိုင္ငံက သူတို့ ေလဆိပ္ကို Suvarnabuhmi = သုဝဏၰဘူမိ လို့ အမည္ေပး လိုက္တာကို အမႈမဲ့ အမွတ္မဲ့ လို့ မထင္ပါႏွင့္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖင့္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေရွးက အေသာက လို့ ေခၚတဲ့ ေမာရိယမင္းဆက္ ကုလားဘုရင္ႀကီး Asoka က  ဘီစီ ၂၀၀ (ခရစ္နွစ္ မတိုင္မီ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ရာ ခန္ု ) က ဗရာမာေဒသ (Brahmadesa) လို့ ေခၚတဲ့ ကေန့ေခတ္ ျမန္မာနိဳင္ငံ ေအာက္ပိုင္း ေဒသ ရာမည သို့မဟုတ္ ရာမညေဒသ (Ramanna-desa) မွာ  သာသနာျပဳခဲ့ တာကို  အမ်ားသိရွိႀကျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ဓမၼေစတီမင္း တည္ထားခဲ့ ေသာ ကလ်ာဏီသိမ္ (Kalayanisema) ေက်ာက္စာမွာ လည္းပါရိွပါသည္.။ 
    သမိုင္း ဆရာႀကီး ေတာစိန္ကို လည္းေရး ခဲ့ပါသည္။ မြန္လူမ်ိဳးတို့ ရဲ့ ျမိ့ဳေတာ္ သထံုကို ထိုစဥ္က Suvarnabuhmi = သုဝဏၰဘူမိ ဟုေခၚခဲ့ပါ သည္။ ဘာလို့ အဲ့ဒီလို ေခၚခဲ့တာလဲတိုရင္၊ သုဝဏၰဘူမိ သထံု ျမိ့ဳ ေတာ္ ဝန္းက်င္ႏွင့္ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝ (the shore line or the beach around Sittang river mouth) ပင္လယ္ကမ္းစပ္ သဲေသာင္ျပင္မွာ ေရႊမႈန္ေတြ ႀကဲေနျပီး ၊ ေနေရာင္မွာ ရႊန္းလက္ ေနလို့ျဖစ္ပါသည္။ Suvarna or Sonna means “Gold” in Indian languages, Sanskrit and Hindhi. Buhmi means “Land”. Suvarnabuhmi means Gold-Land or Golden Land. Suvarna=  သုဝဏၰ = ေရႊ ။ Buhmi= ဘူမိ= ေျမ။ သို့ျဖစ္     ဗမာျပည္ (Brahmadesa)  ကို Golden Land=ေရႊေျမ လို့ ေခၚခဲ့ ႀကတာ ျဖစ္ပါ သည္။ေရွးေခတ္ဦး နိဳင္ငံျခား သား သမိုင္း ဆရာႀကီး မ်ား ဥပမာ ပတိုေလမီ၊ ေခတ္ျပိဳင္(Contemporary) အႏၵိယ သမိုင္း ဆရာႀကီး မာဂၽႊန္ဒါ တို့ ေရး သားခဲ့ေသာ အေထာက္အထားမ်ား လည္း ရွိပါသည္။ ထိုစဥ္အခါက ေရႊထြက္သည့္ ရမည္းသင္းေဒသ မွ စီးဆင္းလာေသာ ေရ တြင္ ေရႊအမႈန္  (gold dust) ႏွင့္ ေရႊလႊာငယ္ (Gold flake) ေပါင္းေလာင္း ျမစ္ မွ တဆင့္ စစ္ေတာင္းျမစ္သို့ စီးဝင္ျပီး၊ ျမစ္ဝ ကမ္းေျခ သဲေသာင္ျပင္တြင္ နံုးတင္ ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။  ရမည္းသင္း အေရွဘက္ ေပါင္းေလာင္း ျမစ္ဖ်ားမွာ ယခု အခ်ိန္ထိ ေရႊထြက္ေန ေသးျခင္း က ဤအခ်က္ မွန္ေႀကာင္း သက္ေသျပဳေပသည္။ ေရွး အႏၵိယနိဳင္ငံႀကီး ၏ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ား တြင္ ဗမာျပည္ပါဝင္သည့္ ကုန္းတြင္း အေရွ့ေတာင္ အာရွ (main land SouthEast Asia) ကို Suvarnabuhmi = သုဝဏၰဘူမိ ဟု ေခၚ   အေရွ့ေတာင္ အာရွကၽႊန္းဆြယ္  (South East Asia Peninsula )  ကိုမူ ေရႊကၽႊန္းသာ (ဝါ)  သုဝဏၰဒီပ (Suvarnadipa) ဟု ေခၚခဲ့ ပါသည္။ ဒါေႀကာင့္ အထက္ဗမာျပည္ကို ေဇယ်ာေရႊျပည္ (Jayadipa, Jayapura) ဟု ေခၚခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္၏။ ယိုးဒယားျပည္မွ ကား ေရွးကေကာ ယခုေခတ္တိုင္ ျဖစ္ျဖစ္ေလာက္ေလာက္ ေရႊ မထြက္ပါ။ There are no gold deposits for the commercial gold mining in Yodaya( Thailand). 
        Suvarnabuhmi = သုဝဏၰဘူမိ အမည္ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ကၽႊန္ေတာ္ စာေရးသူ လူငယ္တဦး နွင့္စပ္မိႀက ၍ ေဆြးေႏြး ျဖစ္ႀက၏။ သူက သမိုင္းဆရာတဦးေရး ခဲ့ သည္ ဟု ေျပာ၏။ “ေရႊကို အစဲြျပဳ ေခၚျခင္းမဟုတ္ ဘဲ၊ စပါး ႏွံေတြေအာင္ လို့ လယ္ကြင္းေတြ ေရႊေရာင္ ဝင္းေနသည္ ကို အေႀကာင္း ျပဳ ၍ Suvarnabuhmi = သုဝဏၰဘူမိ ဟုေခၚသည္ ဆို၏။ ေရွးက ဤေဒသ ႀကီး တခုလံုး မွာ စပါးေစ့မ်ား ေအာင္ျမင္ ႀကိးထြား တယ္ဆိုတဲ့ အေထာက္အထား မရွိပါ။ There is no corroboration to support this point, the view of such scholar. ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ့ အစိုးရ ေခတ္ ေရာက္မွ ၊ ဆန္အထြက္တိုး ေအာင္ စပါးတိုး စိုက္လို ေသာ ေႀကာင့္ အႏၵိယ ခ်စ္တီး အမ်ိဳးသားမ်ား ေခၚလာခဲ့ျပီး ဤအမႈ ဆန္အထြက္တိုးေအာင္ တြန္းအား ေပးခဲ့၏။ 
  ထိုစဥ္ အခါ ေရွး ပေဝသဏီ က စ ၍၊ ဤ ဗရာမာေဒသ (Brahmadesa) ကို ကုလားလို့ ကၽႊန္ေတာ္တို့ ကဝိျဂိဳလ္ျပဳ ထားတဲ့ အႏၵိယ အမ်ိဳးသားမ်ားက ျပဳစုထိန္းသိမ္းခဲ့ႀကပါသည္။ အလ်ဥ္းသင့္တံုး ေျပာျပပါရေစ။ တကယ္ေတာ့ “ကုလား” ဆိုတဲ့ေဝါဟာရ အဓိပ္ပါယ္ကို သိလွ်င္ ဤ အမည္ မဆိုးေႀကာင္းသိေပလိမ့္မည္။ “ကုလား” ဆိုသည္မွာ ကုလပုတၱ (Kulaputta) ဆိုေသာ ပါလိ စကား  သို့မဟုတ္ ကုလပူထရာ (Kulaputra) ဟူေသာ Sanskrit စကားတို့ ကို အေျချပဳ၏။ အဓိပ္ပါယ္ မွာ ကုလ= နိဳင္ငံႀကီး= nation ႏွင့္ ပုတၱ(ပူထရာ) = son or citizenship of ဟု ဆိုသည္။ အတိုေရးေတာ့ “ကုလား”= noble son = အမ်ိဳးေကာင္းသား= နိဳင္ငံႀကီးသား ဟူ၏။ ကုလသမဂၢ  ကိုေတာ့ အမ်ား အသိျဖစ္ပါ၏။ 
ကုလ=နိဳင္ငံႀကီး=Nation။ သမဂၢ=အဖြဲ့ခ်ဳပ္= United or Union ျဖစ္၏။ ကိုလိုနီ သမုိင္းဆရာမ်ား နွင့္ အခ်ိဳ့  ကိုလိုနီ အလိုက် ျမန္မာသမိုင္း ဆရာမ်ား သည္ ကိုလိုနီ အလိုက် ျမန္မာ့ သမိုင္း ေရး၏။  အႏၵိယ ႏွင့္ ဗမာ လူမ်ိဳးတို့ ကို ခဲြျခား၊  ႏွိမ္လည္း ေရး၏။ 
Vishnu (ဗမာတို့က ဗိသနိဳး ဟုေခၚ၏) ဆို တဲ့ ေရွး ေဟာင္းျမိဳ့ေတာ္ ကို ေတြ့ ကတည္းက ဗမာ=ျမန္မာ နိဳင္ငံ သည္၊ အႏၵိယ ၏ အစိတ္အပိုင္း (သို့) တစိတ္တေဒသ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ကိုလိုနီ ျဗိတိသွ် တို့ သိခဲ့ ႀက၏။ ဒီေတာ့ သူတို့က ဗမာျပည္ (Brahmadesa) ကို အႏၵိယ ႏွင့္ တဲြ မထားလိုေပ။ သူတို့ရဲ့  မူဝါဒ ကိုက ခဲြျခမ္း   အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း ဆိုသည္မဟုတ္လား။  ေရွးေဟာင္းသုေတသန ႒ာန မွာလည္း  အႏၵိယႏြယ္ဖြား ႏွင့္ ဗမာျပည္ (Brahmadesa) သား တို့ကို မထား ဘဲ တျခား လူမ်ိဳးျခား ေတြကို တာဝန္ေပးခဲ့ ပါသည္။ ထိုအခါ သမိုင္း ဆရာက သူရဲ့ ကိုလိုနီ ျဗိတိသွ် တို့ အလိုက်လည္း ေရးရင္း သူ့လူမ်ိဳး အတြက္လည္း   ေရွ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကို တင္ႀကိဳေတြး ျပီး ေရးထား ခဲ့ ပါသည္။

 Pru (or Tircul or Tritsul) “ျပဴ လူမ်ိဳး” ကို ေျပာင္ ျဖစ္သလိုလို၊ ျပဴေစာထီး ကို တရုတ္ ျဖစ္သလိုလို၊ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးကို ပင္ အေနာ္ရထာေစာ ဆိုျပီး ၊ သွ်မ္းျဖစ္ သလိုလို၊  တရုတ္ ျဖစ္သလိုလို၊ ေရးထား ခဲ့၏။ ဒီစာအုပ္မ်ားမွာ လည္း South East Asia Society ဆိုသလို  သူတို့ကိုလိုနီ အစိုးရ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ အေနာက္နိဳင္ လူျဖဴ သံတမန္မ်ား၊ ကိုလိုနီ စစ္မႈထမ္း မ်ား လက္ဝယ္သာ လွ်င္ရွိခဲ့ ပါသည္။ စစ္ျပီးသည့္ အခါ ဗမာသမိုင္းကို ပို့ခ်သူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကိုလိုနီ ျဗိတိသွ်တို့ အလိုက်သာ သင္ခဲ့ေရးခဲ့ ႀကတာကို လည္း ေသခ်ာ ေလ့လာ က ေတြ့နိဳင္ပါသည္။  ဒီေနရာမွာ ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္ ရဲ့ ကဗ်ာကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါ သည္။


ျျျ ျမန္မာတို႔အတြက္

ငါသာလွ်င္ေတာ္ သူမေတာ္ရ
လူေတာ္ထင္မွာ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ရမည္လဲ၊
ၾကြားရင္းႏွင့္နစ္ ဝါးရင္းနစ္သည့္
နစ္လွ်က္ေနပါတို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ရမည္လဲ၊
အေကာင္းဆိုးထင္ ဆိုးေကာင္းထင္ႏွင့္
အထင္လြဲပါ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ ရမည္လဲ၊
သူ႔ကိုငါညွိဳး ငါ့သူညွိဳးႏွင့္
အညွိဳးႀကီးပါ တို႔ျမန္မာကို
ဘယ္ခါဆယ္၍ ရမည္လဲ၊
ၿငီး၍မၿပီး ညဴမၿပီးဘူး
အၿပီးတကာ လုပ္ႏုိင္ပါမွ
ေေ ေတာ္ရာေရာက္လိမ့္ ေနာင္အဖို႔
ႏိုးနုုိးၾကထၾကျမန္မာတို႔ သားေျမးတို႔အတြက္ ႀကိဳးပမ္းစို႔

ဆရာႀကီး မင္းသုဝဏ္
Source: Chan Myat Soe’s blog.

" ကိုယ့္သမိုင္းကို ကိုယ္တန္ဖိုးထားသည့္သူတို႔သည္ သမိုင္းစဥ္ ရွင္သန္ေရး၏ အားတစ္ပါးျဖစ္ေသာ သာသနာေရးကို အားေပးၾကရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္"

ေဒါက္တာမတင္၀င္း (ပညာေရး)

    ခက္သည္မွာ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း မွ ယေန့ အခ်ိန္ထိ ေလ့လာလွ်င္၊ ဗမာနိင္ငံ၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မွာ ယိုးဒယားမ်ား၏ လက္ဝယ္သို့ ေရာက္ေနျပီ ျဖစ္၏။ ထိုမွ်မက ထားဝယ္ေရနက္ ဆိပ္ကမ္း လုပ္ခြင့္ ရျပီးခ်ိန္က အဲ့ဒီ company MD (သို့ ) ကြန္ပဏီ အႀကီးအကဲ က ေျပာခဲ့သည္မွာ ၊ 

“ ငါတို့ မယူရင္ နိဳင္ငံျခား သား ေတြ ယူသြား မွာ ေပါ”့   တဲ့။

   ဒီစကားကို ေထာက္ရႈ ျပီး ဘာကို သိရ သလဲ ဆိုေတာ့ သူတို့ ယိုးဒယား တခ်ိဳ့ဟာ ဗမာျပည္ကို သူတို့ပိုင္ သူတို့ေျမ သူတို့ တိုင္းျပည္ လို့ ယူဆေနျပီ ဆိုတာ ပါ။ ထားဝယ္ ကမ္းလြန္ ေရနံ ႏွင့္ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ့ လုပ္ငန္း လည္း သူတို့ ၈၀% ပိုင္ ျဖစ္ေနျပီ။ ေရရွည္မွာ ဘာျဖစ္လာ နိဳင္ သလဲ။ စဥ္းစားႀကပါ။ ကၽႊန္ေတာ္မ်ား သတိေပးလို သည္ကား ဗမာ( ျမန္မာ) နိဳင္ငံ ရဲ့  ခ်ဳပ္အျခာ ကို ဗမာနိဳင္ငံသား ေတြ လက္ဝယ္မွာ ရွိေအာင္ ႀကံေဆာင္ႀကရန္ ျဖစ္ပါသည္။ 


ဒာီလင့္ခ္ ကိုႏွိပ္ျပီးဖတ္ပါ။ သိေကာင္း စရာေလး ေတြပါ။



ေဖာ္ျပပါ အားလံုးသည္ မူရင္း စာေရးသူ တို့၏ အာေဘာ္သာလွ်င္ျဖစ္ပါသည္။ ဗမာ (ျမန္မာ) တို့ ေသခ်ာ ေလ့လာစူးစမ္းျပီး ျဖစ္လာနိဳင္သည့္ ေကာင္းက်ိဳး ႏွင့္ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို တာဝန္ရွိသူမ်ားထံ တင္ျပအပ္ေပသည္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ စီးပြားေရး သမား အခ်ိဳ့ ႏွင့္ ေတြ့ သည့္ အခါ၊ ဒီအခ်ိန္ စီးပြားေရးလုပ္လို့ အေကာင္းဆံုး ဟု ဆိုႀက၏။   စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို တိုင္းတပါးသားမ်ား လက္ဝယ္ ဝ ကြက္အပ္ထား ခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ႀကာေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား “တပါးကၽႊန္” ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ့ေပျပီ။ ယခုအခါ အိမ္ယာျခံေျမ ႏွင့္ လယ္ယာဥယ်ဥ္ျခံေျမမ်ား မည္မွ် နိဳင္ငံျခားသားမ်ား လက္သို့ ေရာက္သြားျပီ လဲ မည္သူသိပါသနည္း။ ယခုလည္း အလုအယက္ ဝယ္ေနႀကပါ၏။ ဗမာ (ျမန္မာ) မ်ား ဖယ္ေပးရ၊ ထြက္ေျပးေနႀကရတာ မနည္းေတာ့ ေပ။ မည္သူက မည္သည့္ အခ်ိန္မွာ မတရားမႈ၊ အဓမၼမႈမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႀကပါမည္နည္း။  တိုင္းသူျပည္သားမ်ားတို့၏ ဘဝမ်ားစြာ ေႀကမြျပက္စီးခဲ့ရ၊ ေႀကမြျပက္စီးေနႀကရဆဲလည္းျဖစ္သည္။ 

“ေဆာလ်င္စြာ အိပ္ေနရာမွ နိုးထႀကပါေတာ့။” 

အထင္ေဖာ္ျပပါ ႏႈိးေဆာ္မႈႏွင့္ သင့္ေလွ်ာ္သာ ကဗွာ တပုဒ္ အင္တာနက္တြင္ေတြ ့ ရသျဖင့္ ထည့္သြင္း တင္ျပပါသည္.

ေအာက္မွ လင့္ခ္ ကိုႏွိပ္ျပီးဖတ္ပါ။ 

  ေန ့ရဲ့ေခၚသံ
 

 

No comments:

Post a Comment